دعا در کنار قبور اولیاء الهی و تبرک جویی به قبور ایشان امری جایز است که در شرع، مستندات زیادی برای آن وارد شده است و این امر در بین مسلمانان رایج بوده و هست؛ در این بین وهابیت با شرک خواندن این مساله کسانیکه این کار را انجام می‌دهند قبوری (قبر پرست) می‌نامند که به اعتقاد ایشان، این افراد مشرک هستند.

یکی از اختلافات مسلمانان (اعم از شیعه و اهل تسنن) با وهابیت تکفیری این است که وهابیت قائل هستند مشرکین دارای توحید ربوبی بودند ولی مسلمانان می‌گویند مشرکین علاوه بر شرک الوهی (عبودی) دارای شرک ربوبی هم بودند؛ چنان‌چه آیات قران دلالت بر آن دارد که پیامبران مردم را به توحید ربوبی هم دعوت می‌کردند.

یکی از بدعت‌هایی که وهابیت تکفیری ایجاد کرده است و خلاف آیات و روایات انجام دادند این است که آن‌ها مشرکین را در شرک ربوبی تطهیر کردند و قائل هستند مشرکین در ربوبیت، موحد هستند، ولی در عبودیت مشرک بودند؛ در حالی‌که توحید ربوبی و الوهی (عبادی) جدای از هم نیست.

عبادت، آن چنان که از سوی مفسرّان قرآن کریم و عربی دانان و علمای اسلام تعریف شده به معنای نهایت خضوع همچون سجده، رکوع، گذاردن پیشانی و یا گونه بر خاک به عنوان تواضع و دیگر رفتارهای از این قبیل است. بنابراین عبادت جدای از زیارت است.

یکی از کسانیکه همه مسلمانان را، بدون استثنا، تکفیر می‌کرد، محمد بن عبدالوهاب بود؛ او به این اتهام که مسلمانان متوسل به پیامبر می‌شوند و بر قبور اولیای خود گنبد و بارگاه می‌سازند و از اولیا طلب شفاعت می‌کنند، آنان را تکفیر می‌کرد، او در حقیقت عقاید ابن‌تیمیه را داشت و بسیاری از علمای اهل‌سنت به مخالفت با وی پرداختند.

از دیر باز دو شهر بزرگ عربستان، یعنی مکه و مدینه، مورد احترام و قداست خاصی بوده است و تمام فرق و مذاهب اسلامی عنایت ویژه‌ای به این دو داشته و دارند اما برخی به خاطر جهل و نادانی که همان فرهنگ غلط جاهلیت بوده چنان با این دو شهر برخورد کردند که گویی از رسول خدا و صحابه آن حضرت احترام آن را نشنیده بودند، فلذا با تعدی و تجاوز حرمت آن را شکستند.