بهشت
روایتی مانند حدیث عشره مبشره، در کتب روایی شیعه نیست! علتش این است که معقول نیست به کسی چک سفید امضاء بدهیم که تو اهل بهشتی! هر کار خواستی انجام بده، کافر شو، جنایت انجام بده، ...، ولی تو اهل بهشتی!
حدیث عشره مبشره در کتابهای اهلسنت، با اختلاف بیان شده است. افراد بشارت داده شده در برخی کتابها، با افراد کتابهای دیگر متفاوتند. در یک نقل نه نفر نام برده شده، در برخی از نقلها پیامبر را جزء ده نفر شمرده و در برخی نقلها ده نفر بدون پیامبر کاملند.
حدیث عشره مبشره را در کتب اهل سنت نقل کرده و به پیامبر نسبت دادهاند. اهمیتی که محتوای این حدیث دارد، اگر بخاری و مسلم، آن را صحیح میدانستند، باید در کتاب صحیح خود میآوردند.
گناهان مراتبی دارد؛ قرآن درباره قتل یک انسان و مؤمن عادی میفرماید: عذابش، خلود در جهنم است.
اگر مؤمنی که کشته شده، حجت خدا باشد، عذابش هزاران برابر گناه قبلی است!
در منابع اهلسنت با سند معتبر، به بهشتی بودن شیعیان امیرالمومنین علیهالسلام اشاره و اذعان شده است.
بر اساس احادیث صحیح در کتب معتبر اهلسنت، شیعیان در روز قیامت، همراه با رسول خدا صلیاللهعلیهوآله و امیرالمومنین و امام حسن و امام حسین علیهمالسلام وارد بهشت خواهند شد.
ایراد گرفتهاند که وقتی میدانید امام حسین(ع) بهشتی و سعادتمند شده است، عزاداری برای او بیمعناست؛ در پاسخ گفته میشود که گریه و عزا برای شهدای کربلا، برای عاقبت آنان نیست، بلکه به جهت محبت و بزرگداشت آنان است؛ همچنین آثار و برکاتی نیز بر آن مترتب است.
مولوی سخن منسوب به پیامبر (ص) را که می گوید: «هرکسی مرا به خروج ماه صفر بشارت دهد من او را به بهشت بشارت میدهم» را به صورت شعر درآورده است. علامه جعفری و مرحوم زرینکوب این شعر را برخواسته از روایتی جعلی و از اهلسنت میدانند. همچنین مرحوم زرین کوب معتقد است که مولوی در این شعر، نظر مذهب خود را بیان کرده است.
یکی از مناقب مسلم و قطعی امیرمومنان (علیهالسلام)، تقسیم کردن بهشت و جهنم است و بر خلاف زعم برخی از وهابیان، این منقبت، مخالف با قرآن نیست؛ بلکه موافق با قرآن است. خداوند متعال میفرماید: شما دو نفر، هر کافر سرسخت و معاندی را در دوزخ اندازید؛ با وجود این آیه و آیات فراوان دیگر، هیچ محذوری در پذیرفتن منقبت امیرالمؤمنین باقی نمیماند.
صلاحی قطب خودخوانده دراویش گنابادی بعد از تماس و نامه نگاریهای زیادی که با جذبی داشت وقتی با بیاعتنایی جذبی روبرو شد، بی احترامیهای زیادی به جذبی کرد و ایشان را قاتل، ساقط علیشاه و شیخ صنعان زمان خطاب کرد. اما امروز صلاحی علاوه بر جذبی با شیخ دیگر این فرقه مرتضی محجوبی هم درگیر شده و جذبی را معتاد خوانده و ایشان را با سگ تشبیه و مقایسه کرده است.
آیا احمد بصری نمیداند که اهلبیت (علیهمالسلام) چند حیوان محدود را در بهشت دارای جایگاه دانستند که یکی از آنها شتر صالح است! امام صادق فرمودند: «فقط چهار حیوان در بهشت موجود میباشد؛ اولاغ بلعم بن باعور، شتر حضرت صالح (علیهالسلام)، گرگ در داستان حضرت یوسف، سگ اصحاب کهف.»