اجماع
ابن خلدون مالکی مینویسد: «گروهی از صحابه پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) مانند زبیر، عمار بنیاسرو مقداد بناسود از شیعیان علی (علیهالسلام) بودند و ایشان را سزاوارتر از دیگران به خلافت میدانستند.» بنابراین اتفاق و اجماع بر خلافت خلیفه اول وجود نداشت.
یکی از احادیث در کتب فرق و مذاهب اسلامی حدیث غدیر است، حدیثی که آن قدر معروف و مشهور است که به اصطلاح علمای بزرگ دین از حدّ تواتر خارج شده است و همگان به صحت و سقم این حدیث از پیامبر باور و اعتقاد دارند. اما برخی از متعصبان و افراد لجوج با جوسازی و اشکالات واهی سعی دارند تا این حدیث را به هر طریق ممکن از اعتبار ساقط کنند.
سلفیان به داشتن رویه خرق اجماع در اندیشه مذاهب اسلامی معروف هستند. ایشان به دلیل ابراز نظرات متهورانه خود نه تنها کمکی به وحدت نمیکنند بلکه برخلاف ادعای خود تیشه بر ریشه وحدت مذاهب اسلامی و حتی خود اهل سنت میزنند. برخی از این امور که برای مخالفت با شیعیان ابراز شده تمامی فرق اسلامی را مورد انتقاد قرار میدهد.
متکلمین ، مفسرین و علمای بزرگ اهل سنت معتقدند که در اثبات خلافت ابوبکر هیچ دلیل و نصی از آیات قرآن و روایات نبوی وجود ندارد لذا برای مشروعیت خلافت وی باید به سراغ ادله دیگر رفته و به آنها تمسک نمود .یکی از ادله ای که ایشان در این زمینه بدان تمسک کرده اند دلیل اجماع است ، در این مقاله به بررسی این دلیل و صحت و یا کذب آن می پردازیم
علمای اهل سنت همواره اذعان کرده اند که هیچ نص یا دلیلی از کتاب خدا و سنت پیامبر بر مشروعیت خلافت ابوبکر وجود ندارد، لذا به ناچار برای اثبات مشروعیت خلافت او، دست به دامان دلایل دیگری چون اجماع و عقل شدهاند. در این مقاله به بررسی دلیل اجماع در این مورد میپردازیم