پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیت خود را از اهل‌سنت می‌دانند، ولی برخوردشان با علمای اهل‌سنت، خلاف عقیده آنهاست! ...

آنها در کتاب‌هایشان آورده‌اند که علما به‌ عنوان مجتهد، اگر خطا کردند، خدا به آنان یک ثواب می‌دهد؛ اگر به واقع رسیدند، دو ثواب می‌برند.

در تاریخ آمده است که وهابیان، علمای تمام فرقه‌های اسلامی زمان خودشان را تکفیر می‌کردند و مشرک می‌دانستند. دیگر نمی‌گفتند اشتباه کرده و یک ثواب می‌برد!

آنها مصداق آیاتی که درباره مشرکین نازل شده را، مسلمان‌هایی می‌دانند که توسل و زیارت انجام می‌دهند می‌دانند و به همین خاطر همه را از مردم عادی تا علمای مسلمان را مشرک می‌دانند.

وهابیان می‌گویند مَثَل این مسلمان‌ها، مَثَل مشرکانی است که گفته‌اند ما بُتها را نمی‌پرستیم، مگر به خاطر اینکه ما را به خدا نزدیک می‌کنند.

مشرکین آن بت‌ها را اِله خود می‌دانستند و عبادتشان می‌کردند، اما مسلمان‌ها اعتقادی به اله بودن غیرخدا و عبادتشان ندارند.

«محمد بن عبدالوهاب» از مسلمان‌ها اعتراف می‌گرفت که قبل ورود به آیین وهابیت، باید به کفر خود و پدر و مادرشان شهادت بِدَن؛ علمای خود را نام ببرند، و آنها را کافر بخوانند. اگر کسی قبول نمی‌کرد، او را می‌کشتند. اگر کسی به دینش وارد می‌شد و قبلاً حج انجام داده بود، می‌گفتند دوباره باید حج بروی! حج قبلی تو، در حال شرک بوده است.

آنها نظر هیچ عالمی را معتبر نمی‌دانستند و دین جدیدشان را به نام اسلام، جا زده‌اند.