در اسناد متعدد تاریخی می‌خوانیم که بسیاری از شاهان و شاهزادگان هخامنشی، با خواهر، دختر و سایر خویشاوندان نزدیک خود ازدواج می‌کردند. اما برخی می‌گویند اگر شاهان هخامنشی، چنین کاری می‌کردند می‌بایست نسل آنان مبتلا به اختلالات ژنتیکی و بیماری‌های وراثتی می‌شدند (چون ازدواج‌ با خویشاوندان نزدیک، منجر به چنین امری می‌شود)، در پاسخ می‌گوییم: اولاً چه بسا چنین ازدواج‌هایی منجر به فرزندآوری نمی‌شد. ثانیاً یافته‌ها نشان می‌دهد که شاهان و شاهزادگان هخامنشی به یک بیماری خاص وراثتی مبتلا بودند. آنان مبتلا به بیماری نوروفیبروماتوسیس (Neurofibromatosis) بودند، که نوعی اختلال عصبی ژنتیکی است.