پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حجاب به‌عنوان یک دستور دینی علاوه بر ثمرات اجتماعی، دارای برکات فردی نیز است و این حجابِ ظاهر در اعماق روح، جان و فکر افراد تأثیرگذار بوده و رشد، بالندگی و کمال انسانی را در پی دارد.

حجاب؛ به‌عنوان يك سراپردهٔ مجلل، شخصيت و قداست زن را در بر می‌گيرد و روز به‌ روز بر شخصيت زن می‌افزايد. زن در سايه حجاب مي‌تواند به تكاپو و فعاليت بپردازد، بدون آن كه گوهر شخصيتی خود را از دست بدهد. حجاب زن را از افتادن به گودال نابودی و هلاكت و سقوط شخصیت، نجات می‌دهد.

زن در پرتو حجاب همانند يك غنچهٔ زيباست كه علی‌رغم زيبايی كسی نمی‌تواند لطافت او را مورد تير چشم‌ زخم قرار دهد و تا زمانی كه اين غنچه شكفته نشده است، هيچ کس حق چيدن و چپاول آن را ندارد. اما وقتی شكفته شد، خيلی زود مورد تعرض قرار می گيرد و ديری نمی‌پاید كه آن غنچهٔ زيبا از شاخه جدا می شود و گلبرگ‌های لطيف آن در زير پای کامجویان ديوسرشت له می‎ شود، دستان بی‌رحم كامجويان در سايه شعارهای فريبنده، حجاب را از سر غنچه‌های لطيف می‎ گيرند تا روز به‌ روز گلستان اجتماع را ويران و ویران‌تر كنند.

از منظر آموزه‌های اخلاقی و رفتاری اسلام، حجاب زینتی است که به زن ارزش می‌دهد. از اميرالمؤمنين علي (علیه‎السلام) روايت شده است كه ما روزی خدمت پيامبر اسلام (صلی‎الله‎ علیه‎ و‎ آله) نشسته بوديم ايشان، فرمودند:«أخبِرُونى أىُّ شَيٍ خَيرٌ لِلنِّساءِ؛ به من خبر دهيد بهترين زينت، برای زنان چيست؟

هیچ‌کدام از اهل مجلس جواب نداند و از هم متفرق شدند. من به نزد فاطمه (علیها‎السلام) آمدم و سوال پيامبر (صلی‎الله‎ علیه‎ و‎ آله) را براي او نقل كردم و در ضمن گفتم: هیچ‌کدام از ما جواب رسول‌الله (صلی‎الله‎ علیه‎ و‎ آله) را نمی‌دانستیم.

حضرت فاطمه (علیها‎السلام) فرمود: من جواب اين سؤال را می‌دانم: «خَيْرُ اَلنِّسَاءِ أَنْ لاَ يَرَيْنَ اَلرِّجَالَ وَ لاَ يَرَاهُنَّ اَلرِّجَال؛ بهترين زينت از برای زنان آن است كه هيچ مردی آنان را نبيند و آنان هم هيچ مردی را نبينند. من به نزد رسول خدا (صلی‎الله‎ علیه‎ و‎ آله) برگشتم و گفتم: يا رسول‌الله! بهترين زينت زنان اين است كه هيچ مردی آنان را نبيند و آنان هم هيچ مردی را نبينند. حضرت با تعجب فرمودند:  شما كه قبلاً اينجا بوديد چيزی نگفتيد، اين جواب را از كجا آوردی؟ گفتم: اين جواب از فاطمه (علیها‎السلام) است. پيامبر (صلی‎الله‎ علیه‎ و‎ آله) تعجب کردند و فرمودند: «انّ فاطمه بضعه منّی، به‌راستی فاطمه پارهٔ تن من است.». [1]

خداوند در قرآن مجيد می‌فرمايد: «يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ؛[احزاب/59] روسری های خود را اطراف گردن خود بيفكنند، اين كار برای آن كه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند، بهتر است.»

در جواب اين سؤال كه منظور از «شناخته‌شدن» كه در آیهٔ مذكور چيست؟ بايد گفت كه زن مسلمان با رعايت حجاب، عصمت و متانت و حجب و حيای خود را به ديگران گوشزد می‎نمايد و از ديگر زنان بی‌بندوبار و بی‌عفت بازشناخته می‎شود و از دست تعدی و تجاوز نااهلان و نگاه‌های زهرآلود انسان‌های هرزه در امان می‎ ماند. [2]

«خانم فاطمه دولان» استاد مسلمان انگلیسی‌زبان در ايران می‌گويد :«من به‌عنوان كسی كه در كشور غربی زندگی كرده است، می‌فهمم كه فلسفه حجاب چيست؟ وجود حجاب باعث می‌شود كه زن ارزش خود را از حدّ كالای تجارتي و يا وسیله‌ای برای بهره‌ دهی بيشتر، بالاتر ببرد و هم خود برای خويش ارزش قائل باشد و هم جامعه را وادار به احترام كند.» [3]

حضرت امام خمينی (ره) احياگر اسلام ناب محمدی در عصر كنونی می‌فرمايد: «آنها كه زن‌ها را می‎خواهند ملعبهٔ مردان و ملعبهٔ جوان‌های فاسد قرار بدهند، جنایتکارند. زن‌ها نبايد گول بخورند، زن‌ها گمان نكنند كه اين مقام زن است كه بايد بزک‌ کرده بيرون برود، با سر و باز و لخت، اين مقام زن نيست، اين عروسک‌ بازی است نه زن». [4]

در نهايت اينكه حجاب منشأ كمال زن است و به زنان حرمت و احترام می‌بخشد. جامعه‌ای كه زن را برهنه می‌خواهد، جامعه‌ای كه روز به‌ روز زن را به آرايش بيشتر دعوت می‌كند و به‌خاطر زيبايی و قوهٔ جنسی‌اش از او به‌عنوان يك تابلوی تبليغاتی استفاده مي‌كند و جامعه‌ای كه از زن برای جلب جهانگردان و... استفاده می‌كند، هرگز نبايد انتظار داشته باشد كه در آرامش به سر برد.

در چنين جامعه‌ای شخصيت زن تا حدّ يك عروسك و يا يك كالای بی‌ارزش سقوط می‌كند و ارزش‌های والای انسانی او به‌کلی از دست می‎رود و در اين صورت او تنها به زيبايی و جوانی‌اش می‌تواند بنازد، نه به ارزش‌های درونی و معنوی خود، و چه دردناك است كه بدانيم اين جوانی و زيبايی مانند بهاری است كه خزانی را در پی دارد، ولی ارزش‌های درونی و معنوی و ذاتی برای هميشه باقی و ماندگار است.

پی‌نوشت:

[1]. ابن أبي الفتح الإربلي، كشف الغمه، ج1، ص466.

[2]. خرمی مشکانی، ابراهیم، چرا حجاب، مرسل، ص68.

[3]. همان، به نقل از مجلهٔ زن، شماره ۹۹۴.

[4]. صحیفه امام خمینی، ج 6، ص301.