پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ خانواده کوچک‌ترین و در عین حال تأثیرگذارترین نهاد اجتماعی بوده و ثبات، سلامت و پاکی آن نقش مؤثری در ثبات سلامت و پاکی اجتماع دارد. اسلام سفارش‌های مؤکدی در خصوص سالم سازی محیط خانواده و پیرایش آن از آلودگی‌ها داشته و مرد خانواده را در درجه اول و اعضای خانواده را در مراحل بعد مسئول تحقق این امر می‌داند. در قرآن کریم آمده است: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ ناراً؛[مریم/۶] ای کسانی که ایمان آورده اید! خود و خانواده تان را از آتش جهنم نگاه دارید»

تعبیر «نگهداشتن خود» به مفهوم ترک معاصی و مقاومت در برابر شهوات سرکش و «نگهداشتن خانواده» به معنای تعلیم و تربیت، امر به معروف و نهی از منکر و فراهم ساختن محیطی پاک و عاری از گناه و آلودگی در فضای خانه و خانواده است.[1] تعبیر زیبای «قو» به معنای نگه دارید، اشاره به این است که اگر خود و خانواده به حال خویش رها شوید، خواه ناخواه در آتش عذاب الهی سقوط خواهید نمود. در روایات پیامبر (صلّی الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم السلام) و سیره عملی ایشان هم تأکید زیادی بر این موضوع شده است. از جمله در روایتی از امام على عليه السلام مى‌فرمايد: «عَلِّمُوا أنفُسَكُم و أهليكُم الخَيرَ و أدِّبُوهُم؛[2] به خود و خانواده‌تان خير بياموزيد و آنان را ادب كنيد». رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) می‌فرمایند: «اذَا اَرَادَ الله بِاَهل بَیْتٍ خَیرَاً فَقَّهَهُم فی الدّین؛[3] هر گاه خداوند خوشبختی و سعادت خانواده ای را بخواهد، آنان را با مسائل و ضروریات و احکام دین آشنا می‌کند.»

بنابراین، رمز ماندگاری و خوشبختی خانواده از نگاه اسلام، تسلیم بودن آنان در برابر اوامر و نواهی پروردگار و التزام عملی به موازین اخلاقی اسلام است. بی تردید یکی از مهم‌ترین موضوعات دینی که به عنوان ضروری دین و واجب شرعی مطرح شده، رعایت حجاب برای بانوان است که نقش کلیدی در استحکام نظام خانواده دارد. به این معنا که مرد عفیف و زن محجوب زندگی خود را بر مبنای رضایت حق تعالی تنظیم می‌کنند، نه سلایق نفسانی و نه ایده‌های شیطانی. مرد و زن متدین جز به همدیگر نمی اندیشند و چشم طمع به دیگران ندارند. مرد احساس می‌کند زن با حجاب و عفیفش گوهر وجودی خود را از نگاه‌های نامحرم و هرزه حفظ کرده و خود را انحصاراً متعلق به شوهرش می‌داند و بس، و مرد نیز چشم و دلش را روی زن‌های دیگر بسته و با تمام وجود و در نهایت صداقت، محبت و عشقش را نثار چنین همسری می‌کند. همین امر نکته ای کلیدی و عاملی مهم در ثبات زندگی زناشویی، جلب اعتماد و احساس خوشبختی به شمار می‌رود.

به تعبیر متفکر شهید استاد مطهری: «اختصاص استمتاعات و التذاذات جنسی به محیط خانوادگی و در کادر ازدواج مشروع پیوند زن و شوهری را محکم ساخته و موجب اتصال زوجین به یکدیگر می‌شود. فلسفه پوشش و منع کامیابی جنسی از غیرهمسر مشروع او این است. همسر قانونی شخص از لحاظ روانی عامل خوشبخت کردن او به شمار می‌رود در حالی که در سیستم آزادی کامیابی همسر قانونی از لحاظ روانی یک رقیب مزاحم و زندانبان به شمار می‌رود و در نتیجه کانون خانوادگی براساس دشمنی و نفرت پایه‌گذاری می‌شود.»[3]

پی نوشت:

[1]. مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیرنمونه، ج5، ص226

[2]. محمدی ری شهری، محمد،  ميزان الحكمه، ح 400

[3]. پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه، ص ۱۸۱

[4]. مطهری، مرتضی، مسئله حجاب، ص۸۱