پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اصل مهدویت یکی از ارکان دین اسلام و مورد پذیرش تمام مسلمانان است. اصلِ مهدویت است که با تأکید بر اعتقاد به آمدن امام زمان (عجل‌الله‌فرجه)، نه تنها به رواج بازار امیدگرایی می‌انجامد، بلکه با تأکید بر این نکته که اعمال ظالمانه بی‌پاسخ نمی‌ماند و مردم نیز به آرامش نسبی خواهند رسید، تحقق پایان امیدبخشی دنیا را تضمین می‌کند.

مسئله مهدویت از سوی برخی از عوام شیعیان فروکاسته شده و به عنوان یک مبحث درون مذهبی قلمداد شده است؛ به این معنا که برخی از عوام شیعه بر این باورند که اصل مهدویت و باور به آمدن امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) از اعتقاداتی است که تنها شیعیان به آن ملتزمند و دیگر مذاهب و ادیان آن را برنمی‌تابند! در این صورت، مذاهب دیگر نباید به پایان دنیا و مسئله امیدواری نهایی که در پرتو ظهور امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) محقق می‌شود، امیدی داشته باشند!!!

این باور ناصحیح در حالی است که به صراحت، مذاهب دیگر از وجود امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) و اقامه عدل و داد توسط ایشان نام برده‌اند که در ادامه به نقل کلام یکی از علمای بزرگ اهل سنت اشاره می‌شود:
سبط بن جوزی یکی از علمای بزرگ اهل سنت حنبلی است که در کتاب خود با عنوان تذکره الخواص، بر وجود امام زمان تأکید کرده است و این‌گونه می‌نویسد: «وى محمد بن حسن بن على بن محمد بن على بن موسى الرّضا بن جعفر بن محمد بن على بن حسين بن على بن ابى‌طالب (علیهم‌السلام) است، و كنيه آن حضرت، ابوعبداللّه و ابوالقاسم و اوست خلف حجّت، صاحب الزمان، قائم، منتظر و تالى، وى آخرين امام است‏.»[1] وی در ادامه، مشخصات دیگر امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) را یادآور می‌شود و از امام علی (علیه‌السلام) نقل می‌کند که فرمود: «اگر از روزگار نماند جز يك روز، خداوند از اهل بيت من، كسى را خواهد فرستاد كه زمين را پر از عدل و داد كند.» او در ادامه نیز به یک روایت از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره می‌کند و ضمن اشاره به شهرت روایت، این‌گونه نقل می‌کند: «در آخر الزّمان مردى از فرزندان من، قيام مى‌‏كند كه نام او، نام من است و كنيه او، همانند كنيه من است و او زمين را پر از عدل و داد مى‌‏كند، چنان‌كه پر از ظلم و جور شده است ... و آن همان مهدى است.‏»[2]

بنا بر آنچه گذشت باید گفت که تصور عوام شیعه مبنی بر اختصاص امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) به شیعیان، صحیح نیست و دیگر مذاهب و ادیان نیز به وجود و آمدن ایشان اشاره کرده‌اند و از بازسازی دنیا و انتشار عدل و عدالت توسط او خبر داده‌اند.

پی‌نوشت:
[1]. سبط‌ بن جوزی، شمس الدین، تذکره الخواص، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ اول، 1418 ق، ص324.
[2]. همان.