پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ گزارشات تاریخی مملو است از جنایاتی که معاویه به آن دستور داده است. ازجمله دستورات معاویه شبیخون زدن و وحشت انداختن در جامعه اسلامی بود.
_ سفیان بن عوف غامدى می‌گوید: «معاویه مرا با لشکری عظیم به سمت عراق فرستاد و گفت مسیر فرات را پیش بگیر؛ به شهر هِیت، انبار و مدائن شبیخون بزن؛ هر آبادى كه در مسیر بود، خراب كن و هر كس را كه با خودت هم‌عقیده ندیدى بكُش و اموالشان را غارت کن. این شبیخون‌ها بر مردم عراق، دلهایشان را به هراس مى‌افكنَد و هواداران ما را نیز كه در فكر جدا شدن از آنان هستند، جرأت مى‌دهد و افراد ترسو را به سوى ما مى‌كشانَد.»(1)

_ ضحّاك بن قیس فهرى توسط معاویه با چند هزار نیروى زبده، به اطراف كوفه فرستاده شد و معاویه به او گفت: بر بادیه نشینانی كه از على (علیه‌السلام) تبعیت می‌کنند، شبیخون بزن. با هیچ لشکری جنگ نکن، بلکه از شهری به شهر دیگر حرکت کن. ضحّاك اموال بادیه نشینان را تصاحب کرد و آنان را کشت؛ اموال کاروان حاجیان را غارت کردند؛ برادر زاده ابن مسعود و همراهانش را كشتند.(2)

- معاویه، بُسر بن ارطاة را با سه هزار نفر به سوی مدینه و مکه روانه کرد و به او گفت: مردم این دو شهر را به وحشت انداز و اموالشان را غارت کن؛ آنان را آواره کن و سپس به سمت یمن حرکت کن.
بُسر در یمن فرزندان عبیدالله بن عباس را کشت و زنان مسلمان را به اسارت گرفته و در بازار به فروش رساند. (این اولین بار بود که زنان مسلمان به کنیزی گرفته شدند.)(3) افرادی که بسر در یورش‌های وحشیانه‌اش به قتل رسانید، تا 30000 تن برشمرده‌اند! او حتی گروهی را هم به آتش انداخت و سوزانید.(4)

امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) پس از شبیخون معاویه که نقض صلح بود، فرمود: معاویه مى‌خواهد من هم مثل او عمل كنم تا عهد و پیمانم را شكسته باشم و آن را دلیلی علیه من قرار دهد و تا مدتها هرگاه كه از من یاد شود، مایه ننگ و بدنامى من شود؛ اگر به او گفته شود که تو آغازگر نقض پیمان بودی، اظهار بی خبری کند.
به خدا سوگند، خداوند، صبر بسیار دارد؛ نسبت به فرعون‌هاى پیشین حلم ورزیده و فرعون‌هایى را هم كیفر داده است. اگر خدا به معاویه مهلت مى‌دهد، از چنگ خدا نمى‌تواند بگریزد و خداوند بر سر راه او در كمین است. ما هرگز پیمان خود را نخواهیم شكست و نقض عهد نمی‌کنیم.(5)

ابن ابی‌الحدید از امام باقر (علیه‌السلام) خطاب به یكى از یاران خود نقل کرده است: «چقدر از قریش و حمایت آنان از هم علیه ما ستم دیدیم و شیعیان و دوستداران ما چه قدر ستم دیدند!... كار به جایى رسید كه اگر به كسى «زِندیق» یا «كافر» مى‌گفتند، برایش دوست داشتنى‌تر از آن بود كه به وى «شیعه على» بگویند.»(6)
معاویه با شبیخون زدن به مناطق تحت سلطه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) پس از حکمیت و ایجاد ترس و وحشت میان مسلمانان، در پى انتقام از حضرت على (علیه‌السلام) بود و به این صورت نظام بنی امیه را مستحکم کرد و امویان و مروانیان بیش از 80 سال بر مسلمانان صدر اسلام حکومت کردند.

پی‌نوشت:
1. الغارات، ثقفی، ج2، ص464؛ شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج2، ص85.
2. الغارات، ثقفی، ج2، ص421.
3. الغارات، ثقفی، ج2، ص607- 628؛ الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج1، ص243.
4. ترجمه الغدیر، جمعی از مؤلفین، ج19، ص218.
5. الإرشاد، شیخ مفید، ج1، ص275.
6. شرح نهج البلاغة، ابن ابی‌الحدید، ج11، ص43؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج44، ص68.