ابن ابی الحدید می نویسد: «به خدا سوگند! ایام سپری نشد، مگر آنکه عمرو بن حمق صحابی، در دوران خلافت معاویه، در حالی که هراسان و خائف بود، مخفیانه از نقطه‌ای به نقطه دیگر پناه می‌برد، تا اینکه بر او دست یافتند و سر او را بریده و از عراق برای معاویه بردند. این اولین سر مسلمانی بود که از شهری به شهر دیگر برده می‌شد.»
اهل سنت توهین به صحابه را برنمی‌تابند؛ آنان در مقابل قاتل صحابی چه عکس العملی دارند؟!

پی‌نوشت:
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج2، ص290.