نسایی یکی از مؤلفین صحاح سته اهل سنت، در مسجد دمشق هنگامی که مریدان معاویه از او حدیثی درباره معاویه خواستند، گفت: «فضیلتی برای او سراغ ندارم، مگر این حدیث که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: (لا أَشبَعَ اللهُ بَطنَه)؛ خدا شکم او را سیر نکند.» طرفداران معاویه پس از شنیدن این حدیث، نسایی را شکنجه کرده، کتک زدند و از مسجد بیرون انداختند، و او بر اثر این شکنجه، درگذشت؛ به گفته ذهبی، معاویه هرگز سیر نمی‌شد و جزء پرخورترین انسان های دنیا به شمار می‌رفت.
ابن کثیر می‌گوید، معاویه روزی هفت وعده غذا میل می‌کرد و در هر وعده، ظرف‌های بزرگ پر از غذا و گوشت را می‌آوردند، او آنها را می‌خورد و می‌گفت: «خسته شدم، اما سیر نشدم.»

پی‌نوشت:
ذهبی، شمس الدین محمد بن احمد بن عثمان، سيرأعلام النبلاء، مؤسسة الرسالة، بيروت‏‏، چاپ نهم، 1401، ج14، ص132 – 129 و ج3، ص123.
ابن كثير، ابوالفداء اسماعیل بن کثیر، البدایه و النهایه، چاپ اول، دارإحياء التراث العربی، بيروت، 1408، ج8، ص128.