تشکیلات بهائیت با توسل به دروغ و توهین به شعور مخاطبینش، از دست دادن حضانت فرزند، عدم امنیت جانی، مصادره اموال، حبس، تهدید و گرفتاری های بی حد و حصر را سزای باور به بهائیت در ایران معرفی کرد و ابوالفضل انصاری را مصداق استقامت در این راه برشمرد.

اما به راستی انصاری استقامت در عقیده را از که آموخت؟! از پیشوایش علی محمد شیرازی که با یک سیلی توبه کرد یا عبدالبهائی که تا آخر عمر خود را مسلمان جا می زد؟! بهائیت به اعتراف پیشوایانش، چیزی فرای از باور قلبی است و هدفش سرنگونی و براندازی حکومت است.

جهت مطالعه بیشتر، کلیک کنید...