روایت شده که امام حسن (علیه‌السلام) غلام سیاهی را دید که گرده نان در پیش خود نهاده و لقمه‌ای از آن می‌خورد و لقمه دیگری را به سگی که آن‌جا بود می‌داد، امام حسن (علیه‌السلام) وقتی آن منظره را دید به او فرمود: انگیزه تو در این کار چیست؟ پاسخ داد: «من از او شرم دارم که خود بخورم و به او نخورانم.» امام به او فرمود ای غلام از جای خود برنخیز تا من برگردم، سپس پیش صاحب او رفت و او را با باغی که در آن زندگی می‌کرد خرید، آن‌گاه آن غلام را آزاد کرد و آن باغ را نیز به او بخشید.
سبل الهدی و الرشاد، صالحی شامی، ج11، ص68.
مقاله: «فضائل اخلاقی امام حسن (ع) در کتب اهل سنت»