پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ زنان دیوار[1] یک سازمان فمینیستی یهودی مستقر در مناطق اشغالی رژیم صهیونیستی است که شامل اعضای اصلاح طلب، محافظه کار و ارتدوکس مدرن می شود. این زنان به گروه "نشوت هاکوتل"[2] تعلق دارند و حدود ۲۰۰ عضو دارند.

هدف این گروه، تامین حقوق زنان برای خواندن دعا و نماز در دیوار غربی(دیوار البراق یا ندبه) است که «کوتل»[3] نیز نامیده می شود. روش های دعا خواندن شامل آواز خواندن، خواندن با صدای بلند از تورات و پوشیدن لباس های مذهبی(تالیت، تفیلین و کیپا)[4] است.

جنبش "زنان دیوار" در دسامبر 1988 در اولین کنفرانس بین المللی فمینیست یهودی در اورشلیم تأسیس شد. در خلال این کنفرانس، «ریوکا هائوت»، یک فعال فمینیست ارتدوکس، گروهی از زنان را برای دعا در دیوار غربی جمع کرد. 70 زن، یک طومار تورات را به دیوار غربی حمل کردند و حاخام «دِبورا بِرین» اولین خاخام زن، برای آنها مراسم دعا را برگزار کرد. فرانسین کلاگزبرون نویسنده صهیونیستی تصمیم گرفت تورات را در راس گروه حمل کند. او اولین زنی است که تورات را به دیوار غربی حمل کرد.

هنگامی که کنفرانس به پایان رسید، گروهی از زنان اورشلیم به رهبری "بونا دِوورا هابِرمن" گروه زنان دیوار را تشکیل دادند تا حق خود را برای دعا بدون مانع در آنجا مطرح کنند. آنان برای دفاع از حق اقامه نماز و دعا در کوتل به طور قانونی تلاش و مبارزه کرده اند.

در روزه اِستر[5] سال 1989، مردان ارتدوکس که از آواز خواندن زنان خشمگین شده بودند، به آنها توهین های کلامی کرده و صندلی ها را به سمت زنان پرتاب کردند. این مسأله منجر به پرتاب گاز اشک آور برای فرونشاندن خشونت شد.

در سال 2009، اولین زن به دلیل نماز خواندن با تالیت دستگیر شد. در سال 2010 پلیس دو مرد حریدی را به ظن پرتاب صندلی به سمت گروه زنان دیوار که با صدای بلند در محل دعا می ‌کردند، دستگیر کرد.

هنگامی که زنان دیوار، مراسم دعای ماهانه برای زنان را در روز اول هر ماه در تقویم عبری، برگزار می کنند، آنها تفکیک جنسیتی را رعایت می کنند تا اعضای ارتدوکس بتوانند به طور کامل در آن شرکت کنند. با وجود این، حضور آنها در دیوار غربی و استفاده آنها از لباس مذهبی، آواز خواندن و خواندن از روی تورات، توسط عبادت کنندگان بسیاری از اعضای جامعه یهودی ارتدکس در محل، توهین آمیز اعلام می شود و تاکنون دادگاه های متعددی برای حل و فصل این موضوع برقرار شده است.

در ماه مه 2013، یک قاضی حکم داد که حکم دادگاه عالی رژیم صهیونیستی در سال 2003 که زنان را از حمل و قرائت تورات با صدا بلند یا پوشیدن شال دعا منع کرده است، اشتباه بوده و تجمع نماز زنان دیوار در دیوار ندبه نباید غیرقانونی تلقی شود.

در ژانویه 2016 کابینه رژیم صهیونیستی طرحی را برای تعیین فضای جدیدی در کوتل تصویب کرد که برای دعای برابری طلبانه در دسترس باشد و توسط حاخام کنترل نشود. زنان دیوار از این تصمیم استقبال کردند اما این طرح از سوی جناح های دیگر، از جمله برخی از اعضای یهودی افراطی ارتدوکس مخالفت شد.[6]

برخی از این زنان به زنان دیگر شال‌ های دعا(تالیت) هدیه می ‌دهند، شماری با تعظیم کردن به دیوار ندبه با صدای بلند دعا می‌ خوانند و شماری نیز به رقص و پایکوبی می ‌پردازند.[7]

در 5 نوامبر 2021 هزاران یهودی افراطی ارتدوکس در مقابل دیوار غربی در اورشلیم تجمع کردند تا علیه این زنان تظاهرات و اعتراض کنند. پلیس سنگرهای فلزی برپا و تعداد زیادی نیرو مستقر کرد تا معترضان را از درگیری بازدارند. زنان در اعتراض به ممنوعیت آوردن طومارها به بخش زنان، کت‌ های خالی پوشیده بودند که برای پنهان کردن طومارهای تورات استفاده می ‌شد. «آنات هافمن»، بنیانگذار این گروه گفت: «این زنان برای برابری، کثرت گرایی مذهبی و عدالت مبارزه می کنند. چرا ما نمی توانیم تورات را در کنار دیوار ندبه بخوانیم.»[8]

در ۶ نوامبر ۲۰۲۱ به زنانی که خواستار حضور و خواندن دعا در کنار دیوار ندبه بودند، حمله شده است.[9] به طور کلی در سال ‌های اخیر، شمار زیادی از زنانی که انحصار مردان را شکسته و در کنار دیوار ندبه دعا کرده‌اند دستگیر و برخی نیز محاکمه شده‌اند.

خانم آنات هوفمن می‌گوید: «ما از طریق دعا کردن و تورات‌ خواندن برای حقوق زنان مبارزه می‌ کنیم. کاری که ما انجام می‌ دهیم مانند مقاومت یک دختر در برابر طالبان است که می‌خواهد به مدرسه برود.»

«درور آریه» خاخام تندروی ارتدکس، در مصاحبه با وبسایت «اینت» اظهار کرد: «دیوار ندبه قلب تپنده یهودیان است. هر سال بیش از ده میلیون یهودی به اینجا می ‌آیند و دعا می ‌کنند. معلوم است که این زنان نه برای دعا و عبادت بلکه برای تحریک مردان آمده‌اند. آنها می‌خواهند از این طریق برای اصلاح‌طلبان مشروعیت کسب کنند؛ زیرا اصلاح ‌طلبان در کنیسه‌ هایشان خاخام زن هم دارند و به زنان اجازه آواز خواندن می ‌دهند.»

آنات هوفمن در مقابل این اظهارات  عکس العمل نشان داد و بیان کرد: «کشمکش بر سر دعا در کنار دیوار ندبه، به جنسیت ربطی ندارد، بلکه یک مبارزه سیاسی میان کسانی است که معتقدند ارزش‌های معنوی کشور یهودی، باید مردسالارنه باشد و کسانی که به برابری زن و مرد اعتقاد دارند.»[10]

از نظر خاخام‌های یهودیان حریدی، نیایش زنان در مجاورت دیوار ندبه ممنوع است؛ زیرا آن را به منزله هتک حرمت دیوار ندبه می ‌دانند. از این رو از پیروان خود خواستند در آنجا تجمع کنند و مانع از برگزاری مراسم عبادی ویژه زنان شوند.[11]

پی نوشت:
[1]. Women of the Wall
[2]. Neshot HaKotel
[3]. Kotel
[4]. «تالیت» شالی است با زمینه سفید و نوارهایی سیاه، آبی یا به رنگ های دیگر که در زمان نیایش توسط یهودیان بر روی لباس های ویژه نماز یهودی پوشیده می شود. «تِفیلین» به تسمه نوار چرمی و جعبه کوچکِ همراه آن گفته ‌می‌ شود که هر فردِ مذکری که به سن تکلیف رسیده باشد، هنگام نماز و دعای روزانه به درگاه پروردگار، باید آن را به دست چپ و پیشانی خود ببندد. «کیپا» کلاه سنتی و کوچک یهودیان است.
[5].روزه استر روزه ای از طلوع فجر تا غروب شب پوریم است. این روزه بر خلاف روزه های دیگر یک رسم است. برخلاف دیگر روزه‌های یهودیت، در تلمود به آن اشاره نشده است، بلکه فقط در میدراش و منابع بعدی مربوط به روزه‌های «نوابغ» آمده است، بنابراین شدت آن کمتر از روزه‌های دیگر است.
[6]. “Women of the Wall”, From Wikipedia, the free encyclopedia
[7]. https://avapress.com/fa/11012/; https://www.dw.com/fa-ir/ /a-16738570
[8]. https://abpaak.ir/
[9]. https://imonitor24.com/
[10]. https://www.dw.com/fa-ir/world/a-47828153
[11]. https://www.iribnews.ir/fa/news/3268301/