در ایام خلافت عمر بن خطاب، قحطی شدیدی فرا رسید؛ به همین دلیل، یکی از مسلمانان، نزد قبر مطهر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شرفیاب شد و از آن حضرت خواست تا برای پایان یافتن قحطی، دعا کند. آن مسلمان، به خواب فرو رفت، و شخصی (که ظاهراً نبی مکرم اسلام (صلی‌‌الله‌علیه‌وآله) بود) به خوابش رفت و پیامی را به آن شخص داد تا به عمر برساند؛ آن شخص از خواب برخاست، نزد عمر بن خطاب آمد و ماجرا را برایش تعریف کرد؛ عمر پس از شنیدن ماجرا گریه کرد.
مصنف ابن ابی شیبه، ج6، ص356.
مقاله: «روایت مالک الدار، دلیلی مناسب بر مشروعیت طلب شفاعت از اموات»