ابن‌تیمیه نقل می‌کند: مردی از قبیله نخع که سوار بر الاغی در راهی می‌گذشت، در بین راه، الاغش از دنیا رفت. دوستانش به او گفتند: حال که الاغت مرده، ما بار تو را با الاغ‌های خود حمل می‌کنیم. آن مرد گفت: اندکی صبر کنید؛ آن مرد، وضو گرفت و دو رکعت نماز گذارد و دعا کرد و بدین ترتیب الاغش زنده شد و بارش را بر الاغ خود گذارد و به راه خود ادامه داد.
مجموع الفتاوی، ابن‌تیمیه، ج11، ص281.
مقاله: «ادعای ابن‌تیمیه در آگاهی از خبرهای غیبی»