برخی از مخاطبین صفحه اینستاگرامی طریقت‌نامه، از به کار بردن کلمه وهابیت برای فرقه وهابیت، ابراز ناخوشایندی کرده و با عناوین گوناگون، در صدد توجیه این اسم برآمده‌اند. گاهی این اسم را دست‌ساز مخالفین فرقه وهابیت دانسته، و گاهی نیز با پیوند اسم وهابیت به اسم وهاب (یکی از اسامی خداوند)، این اسم را مقدس دانسته و از توهین به آن منع می‌کنند. اکنون بحث این است که آیا این اسم از سوی مخالفین گذاشته شده است؟ آیا نام‌گذاری این گروه به این اسم، برگرفته از اسم خداوند بوده است؟
در پاسخ به این سؤالات باید گفت که استعمال کلمه وهابیت از سوی خود وهابی‌ها صورت گرفته است و این اسم، دست‌ساز مخالفین وهابیت نبوده است؛ به عنوان مثال در کتاب الدرر السنیه فی الاجوبه النجدیه، چندین بار واژه وهابیت از سوی مبلغان و علمای خود وهابیت، به کار برده شده است.[1] حتی با یک جستجوی ساده در کتاب، می‌توان به عنوان یکی از فصول این کتاب با نام «الرد على من أنكر على أهل الدعوة الوهابية»، [رد کسانی‌که اهل دعوت وهابیت را رد می‌کنند]، دست یافت.[2]
هم‌چنین رشیدرضا (عالم متأثر از وهابیت)، کتابی با نام الوهابیون و الحجاز (طائفه من مقالات نشرت فی المنار و الاهرام) دارد.[3]
در نتیجه باید گفت که استعمال کلمه وهابیت برای این گروه، پیش از این نیز از سوی خود وهابی‌ها به کار برده شده است.
اما در خصوص سؤالی که اسم وهابیت را به اسم وهاب (یکی از اسامی الله) پیوند زده، و در پرتوی آن، در صدد تقدس‌سازی برای این اسم باید گفت که این نام برگرفته از اسم پدر سرکرده وهابیت است. بن‌باز (یکی از مفتیان برجسته وهابیت) در این خصوص بیان می‌کند: لقب وهابیت، لقب مشهوری است که مردم به شیخ محمد بن عبدالوهاب، نسبت می‌دهند.[4] بن‌باز پس از این کلام، به ستایش از این اسم و این گروه می‌پردازد و در رد این‌که این اسم برای پیروان محمد بن عبدالوهاب نیست، کلامی نگفته است. پس با سکوت خود، آن را تأیید کرده و بر این نظر که اسم وهابیت از وهاب (یکی از اسامی خداوند) گرفته شده است، خط بطلان می‌کشد؛ به عبارت دیگر، اسم وهابی با اسم خداوند (وهاب) تنها در لفظ اشتراک دارد و گرنه مراد از آن، همان گروه خون‌ریزی است که دستش به خون مسلمانان آلوده است.

پی‌نوشت:

[1]. علماء نجد الاعلام، الدرر السنیه فی الاجوبه النجدیه، تحقیق: عبدالرحمن بن محمد بن قاسم، چاپ ششم، 1417 هـ.ق، ج1، ص566 و ج12، ص267. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. علماء نجد الاعلام، الدرر السنیه فی الاجوبه النجدیه، ج10، ص511.
[3]. محمد رشیدرضا، الوهابیون و الحجاز (طائفه من مقالات نشرت فی المنار و الاهرام)، منشی مجله المنار مطبعه المنار بمصر، چاپ اول، 1344 هـ.
[4]. ابن‌باز، عبدالعزیز بن عبدالله، فتاوی نور علی الدرب للعلامه عبدالعزیز بن‌باز، موقع الرئاسه العامه للبحوث العلمیه و الافتاء، ج1، ص19. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.