پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اکبر خرمدین پدر بابک خرمدین می‌گوید: با همکاری همسر و دخترم، دامادم را بی‌هوش کردیم، او را به حمام بردیم و قطعه قطعه کردیم و با کیسه زباله به سطل آشغال انداختیم. چند سال بعد دخترم را با همکاری همسرم با قرص‌هایی که داخل صبحانه مورد علاقه‌اش (کله‌پاچه) ریخته بودیم بیهوش کردیم و مجدد داستان حمام و مُثله کردن و انداختن در کیسه زباله تکرار می‌شود. چندسال بعد بابک خرمدین توسط پدر و مادر خود بی‌هوش و سپس قطعه و قطعه و در کیسه زباله، درون سطل زباله پیدا می‌شود.

این پُروسه تکراری وحشتناک اگر کنکاش شود به مسائل مهمی دست می‌یابیم که شاید به زندگی ما نیز مربوط شود. یکی از زوایای پنهان در خانواده خرمدین بی‌توجهی آدم‌های آن خانه به وضعیت هم بوده است. چرا بابک از قتل داماد و خواهر خود برانگیخته نشد؟ چرا سکوت کرد؟ چرا بی‌تفاوت از کنار قتل‌ها می‌گذرد؟

طبیعی است که بی‌تفاوت بودن در مورد این جریانات آخر دامن‌گیر خود فرد خواهد شد. انسان در قبال حوادث پیرامون، مسئول است و باید به قدر وُسع، نسبت به تحولات خانواده و جامعه، پیگیر باشد.

در همه مسائل چنین است، در انتخابات پیش‌رو نمی‌شود بی‌تفاوت ماند و رأی نداد. اگر در انتخابات رأی ندادیم و زندگی پس از آن بر ما سخت گذشت کسی جز خودمان را نباید مذمت کنیم. و مهم‌تر این‌که باید دقت کرد و انتخاب درست را انجام داد. یعنی در مورد فردی که می‌خواهیم رأی دهیم، باید با تحقیق و علم رأی داد نه بر اساس هیجانات؛ در قتل‌های بالا نیز اگر بابک خودش اقدام به قتل پدر و مادر می‌کرد، به زندان و اعدام محکوم می‌شد.

پس شرکت در انتخابات مسئولیتی همگانی و برگردن تک تک مردم ایران است، آن‌هم با دقت عمل که کاندیدای مسئولیت‌پذیر و اصلح انتخاب شود و گرنه با شرکت نکردن راه برای انتخاب کاندیدای غیراصلح باز می‌شود و می‌تواند با ترفندهایی خود را مطرح کرده و جذب آرا کند.