پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تصوف تا سال‌ها بلکه قرن‌ها دارای شاکله و نظم خاصی نبود، تا اینکه رفته رفته صوفیگری به سمت فرقه‌گرایی کشیده شد و همین امر باعث شد که بزرگان صوفیه به تصوف نظام بخشیده و یک سری اصول و قوانین را برای صوفیگری وضع کنند. ازجمله قانونی که سال‌ها بزرگان صوفیه آن را مطرح کردند این است که در هر زمان فقط یک نفر می‌تواند قطب باشد، چراکه او را خلیفه و ولی خدا بر روی زمین می‌دانند. لذا هرکسی که در برابر قطب، ادعای قطبیت کند او را کذاب و دروغ‌گو می‌نامند.

در سیره و روش بزرگان صوفیه هم مرسوم نیست که قطب فرقه در زمان معرفی جانشین، دو نفر را به‌عنوان جانشین خود معرفی کند ولی در کمال تعجب، محمد اسماعیل صلاحی که به هر دری می‌زند تا ادعای قطبیت خود را در برابر سید علیرضا جذبی ثابت کند، بعد از انتشار نامه‌ای که ادعا می‌کند بعد از مرگ نورعلی تابنده از طرف ایشان به دست او رسیده و محتوای این نامه، فرمان جانشینی صلاحی از طرف نورعلی تابنده است، یک نامه دیگر هم منتشر کرد، که در آن نامه دوم، نورعلی تابنده در فرمانی هر دو آن‌ها را به‌عنوان قطب بعد از خود معرفی کرده بود.

در این فرمان آمده است:
«هو 121
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله الذی خلق الإنسان علی صورته و جعله خلیفة فی الأرض والصلاة والسلام علی بشیر النذیر محمد المصطفی و علی آله و أصحابه
و اما بعد چون در این جزء از زمان، این بنده ناتوان حاج نورعلی تابنده مجذوب علیشاه از طرف قرین الشرف حضرت محبوب علیشاه مأمور خدمت اخوان گردیده‌ام و مدت‌ها پیش برادر مکرم آقای محمد اسماعیل صلاحی را طبق إجازات قبلی به‌عنوان جانشین خود برگزیده‌ام و در حال حاضر نیز با توجه به وضعیت فعلی، برادر مکرم آقای مهندس حاج سید علیرضا جذبی را به‌عنوان جانشین اعلام کرده‌ام، برادران دانسته باشند که إجازات آقای صلاحی کماکان به قوت خود باقی است و درصورتی‌که اجل موعود برسد هردو برادر، متفقاً مأمور هدایت می‌باشند و در غیاب برادر مکرم آقای جذبی و فقیر، آقای محمد اسماعیل صلاحی برادر مکرم ایمانی مطاع تام و مطلق است. مشایخ و مأذونین تجدیدعهد نمایند و فقرا و طالبین به ایشان رجوع کنند و دست و زبان ایشان را دست و زبان فقیر شمارند.
بنده کمترین حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب علیشاه».

به نظر می‌رسد که صلاحی با انتشار این متن اشتباه بزرگی را در حق خود و فرقه سلطان علیشاهی مرتکب شده است، چراکه اگر واقعاً فرمان قطبیت این دو نفر، آن‌هم برای یک‌زمان توسط نورعلی تابنده صادر شده باشد، نورعلی تابنده مخالف بزرگ‌ترین اصل در تصوف عمل کرده است، درحالی‌که طبق گفته بزرگان صوفیه هیچ‌کس در تصوف اجازه انتخاب دو نفر برای قطبیت در یک‌زمان را ندارد. صلاحی درحالی‌ این فرمان قطبیت دونفره را به‌عنوان سند قطبیت خویش منتشر کرده است که خود او هم به قطبیت دونفره ایمان ندارد و به این امر واقف است که این کار، خلاف قانون در تصوف است. چنانچه در تماسی که صلاحی با جناب جذبی داشتند و نظر جناب جذبی را درباره فرمان قطبیت صلاحی که توسط نورعلی تابنده صادره شده است جویا می‌شود، وقتی جناب جذبی می‌گوید: «فرمان را (دراویش) می‌خوانند هر کس اعتقاد دارد می‌آید خدمت شما، یک‌چیزی هم به من نوشتند من هم نسبت به همان عمل می‌کنم. دو فرمان است که برای دو نفر نوشته شده است، اگر اعتقاد دارند باید عمل کنند. من نسبت به همان چیزی که به من دادند کار دارم. اگر برای شما هم چیزی نوشتند باید نسبت به همان عمل کنید. اگر به کسی دیگر هم نوشته باشند آن‌هم باید خودش به آن (فرمان) عمل کند». وقتی جناب جذبی می‌گوید که «اگر به کسی دیگر هم نوشته باشند آن‌هم باید خودش به آن (فرمان) عمل کند» صلاحی معترض صحبت‌های جذبی می‌شود و می‌گوید: «مگر امکان دارد که حضرت آقا فرمان قطبیت را برای چند نفر بنویسند».

درنتیجه اگر این فرمان و این متن، جعلی باشد و توسط صلاحی جعل شده باشد باید صلاحی را جاعل و دروغ‌گو خواند و ایشان را نسبت به‌دروغ بستن به نورعلی تابنده مؤاخذه کرد. ولی اگر این فرمان درست باشد باید نورعلی تابنده را نسبت به خلاف خویش مورد مؤاخذه قرار داد و پرسید که چطور در یک زمان دونفر را به عنوان ولی خدا بر روی زمین معرفی کرده است!!!