ابن‌خلّکان، هنگام نیایش با خداوند، چنین می‌گوید: «بارالها! ای پروردگار زمین گسترانده شده، و آسمان‌های برافراشته، و دریاهایی که آب در آن فرو رفته، و بادهایی که تسخیر شده است؛ ندای من را بشنو و درخواست من را اجابت کن، و ما را به درجات عالی اولیائت، به حق محمد، پیامبر و اصحاب و اهل بیتش برسان که آرزو و امید ما، رسیدن به آن درجات است.»
وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، ابن‌خلکان، ج6، ص132.
مقاله: «مشروعیت توسل و استحباب زیارت قبر صالحان»