معاویه در نامه‌ای به حکّام خود نوشت: شهادت دادن هیچ‌یک از شیعیان علی (علیه‌السلام) و اهل بیتش را راجع به هیچ امری نپذیرید، ولی در مقابل به اطراف خود نظر کنید و پیروان و دوستان و ارادتمندان عثمان، و نیز هر که مطلب و سخنی در فضائل و مناقب او نقل می‌کند را عزیز داشته و از مقربان خود قرار دهید.
شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج11، ص44و45.
مقاله: «نامه‌های معاویه به بلاد اسلامی و ایجاد شرایط سخت برای شیعیان»