محکم‌ترین و واضح‌ترین دلیل بر ایمان ابوطالب، سخنانی است که در حال احتضار بیان کرد. او به بزرگان قريش که نزد او جمع شده بودند، فرمود: «اى گروه قريش! شما برگزيدگان خدا از خلق او هستيد، شما را درباره محمد سفارش به نيكى می‌كنم؛ زيرا او امين قريش و راست‌گوترين فرد در ميان عرب است، او در بردارنده همه ويژگى‌هایى است كه شما را، به آن سفارش كردم، او براى ما، چيزى آورده كه قلب آن را مى‌پذيرد و زبان از ترس ملامت ديگران، آن را انكار مى‌كند. به خدا قسم! گويا می‌بينم كه عقب افتاده‌هاى عرب و اهالى روستاها و و مردم محروم، دعوتش را اجابت مى‌كنند و گفتار او را تصديق مى‌كنند و امر او را بزرگ می‌دارند. اى گروه قريش! او پسر پدر شما است،‌ براى او ياور و براى حزب او حامى باشيد، به خدا قسم! كسى راه او را نمی‌رود، مگر اين‌كه هدايت مى‌شود و كسى‌كه هدايت او را بپذيرد، خوشبخت می‌شود،‌ و اگر از عمر من باقى‌مانده بود و در اجل من تاخير مى‌افتاد، سختى‌هاى او را به جان مى‌خريدم و در مقابل بلاها از او دفاع مى‌كردم.»
سبل الهدى والرشاد فی سيرة خير العباد، صالحی شامی، ج2، ص564و 565.
مقاله: «حضرت ابوطالب، بنده مؤمن خداوند»