پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_  احمدالحسن برای اثبات وجوب بیعت با خود، به روایتی استناد می‌کند که در آن مردم را به بیعت خلیفه اْلمَهْدِی و جانشین امام مهدی (علیه‌السلام) توصیه کرده‌اند. این روایت را چگونه می‌توان پذیرفت؟ 

احمدبصری در کتاب المتشابهات، روایتی را به صورت تحریف شده ذکر کرده و از این رهگذر، خلیفه امام مهدی (علیه‌السلام) و بیعت با او را تلاش می‌کند که اثبات برساند. لذا بخشی از این روایت را با عنوان «خَلِیفَة اْلمَهْدِی» آورده و برایش استدلال ساخته است.[1] این در حالی است که در تمامی کتب شیعه و حتی کتب اهل سنت که به این روایت اشاره کرده‌اند، عبارت با عنوان «خَلِیفَةَ الله اْلمَهْدِی» ثبت شده است. حتی در نسخه خطی موجود از کتاب الملاحم و الفتن بن طاووس  نیز عبارت به این رسم آمده است.[2] حتی در کتاب التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن سید بن طاووس نیز عبارت با همین نحو ثبت گردیده است. «عن ثوبان، قال: قَالَ رَسُولُ الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم)  إذا رأيتم الرايات السود قد اقبلت من خراسان، فأتوها و لو حبوا على الثلج، فإنّ فيها خليفة اللّه المهدي ‏[3] آن هنگام که دیدید پرچم‌های سیاه از خراسان خروج کرد، حتی به صورت سینه خیز بر روی برف به سوی او بشتابید، زیرا خلیفه خدا مهدی در میان آنان است.» بر این اساس، احمد بصری روایت را تحریف کرده و کلمه «الله» را از عبارت حذف نموده است که با مراجعه به کتب شیعی این مسأله واضح می‌گردد.

پی‌نوشت:

[1]. المتشابهات، احمد الحسن ، اصدارات انصار، بی‌تا بی‌جا، ج۴ ، س ۱۴۴
[1]. کتاب‌خانه دانشگاه تهران، شماره 5228.
[2]. التشريف بالمنن في التعريف بالفتن، السيد بن طاووس، موسسه فرهنگی صاحب الامر، ج1،  ص 119.