ام الفضل بنت حارث می‌گوید: به محضر رسول خدا وارد شدم و عرض کردم دیشب خواب ناراحت کننده‌ای دیدم، و بعد خواب خود را برای پیامبر اکرم تعریف کرد، و گفت گویا قطعه‌ای از بدن شما جدا و در دامن من گذاشته شد، حضرت فرمود:
«خواب خوبی دیده‌ای، از فاطمه فرزندی به‌دنیا می‌آید و در دامن تو رشد می‌کند، چندی بعد فاطمه حسین را به‌دنیا آورد، چنان‌چه رسول خدا فرموده بود. روزی بر آن حضرت وارد شدم، حسین را در دامن خود نشاند و چشمانش پر از اشک شده و گریست. عرض کرده پدر و مادرم به فدایت، ای رسول خدا! شما را چه شده است؟ فرمودند: جبرئیل نازل شد و خبر داد که امتم فرزندم حسین را به قتل می‌رسانند، گفتم این فرزند را؟ فرمودند: آری! سپس خاک سرخی را به من دادند، و این خاک همان خاکی بود که سالیان بعد حسین بر روی آن به شهادت رسید.»
مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج3 ص176.
مقاله: «زنانی که از گریه پیامبر(ص) بر امام حسین(ع) سخن گفتند»