پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در حاشیه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تشکیلات بهائیت تلاش نمود تا نقش ابزاری خود را برای فشار بر کشورمان ایفا کند. در این نشست خانم دیان علائی، نماینده‌ی جامعه‌ی جهانی بهائی در سازمان ملل، در نطق خود مدعی شد: «جامعۀ جهانی بهائی  نسبت به تلاش‌های فعالانه و سیستماتیک دولت ایران در جهت نابودی جامعۀ بهائی، بزرگ‌ترین اقلیت دینی غیرمسلمان این کشور، هشدار داده است. هم اکنون حدود ۶۰ بهائی به دلیل اعتقاد خود زندانی هستند... حتی یک خانواده بهائی در ایران از این آزار و اذیت‌ها در امان نبوده است...».[1]
اما در پاسخ به این شوی سیاسی تشکیلات بهائیت می‌بایست چند نکته را متذکر شد:
اول: ادعای بزرگ‌ترین اقلّیت دینی برای بهائیت در ایران، ادعای باطلی است؛ چرا که از طرفی گذاشتن نام دین بر این تشکیلات صحیح نبوده و از طرفی دیگر هیچ آمار جمعیتی، چنین ادعای خیالی را برای پیروان تشکیلات بهائیت تأیید نمی‌کند.[2]
دوم: به اعتراف این گزارش، از جمعیت ادعایی سیصدهزار نفری بهائیان در ایران، تنها 60 نفر در زندان به سر می‌برند؛ حال آن‌که اگر بازداشت بهائیان صرفاً به دلایل عقیدتی می‌بود، می‌بایست سیصدهزار بهائی زندانی می‌داشتیم.[3] با این حال چگونه می‌توان انتظار داشت که بهائی بودن، باعث جلوگیری از پیگرد قضایی مجرمین در ایران شود؟!
سوم: در شرایطی که آمریکا به دنبال بهانه‌ای برای تحریم و فشار بیشتر بر مردم ایران، برای توجیه زورگویی و عهدشکنی خود است، تشکیلات بهائیت با سیاه‌نمایی و شوی سیاسی، وظیفه‌ی ابزاری خود را برای توجیه این رفتار ایفا می‌کند.

پی‌نوشت:
[1]. خبرگزاری‌های وابسته به تشکیلات بهائیت، سخنرانی خانم دیان علائی در حاشیه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل متحد.
[1]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، مراجعه کنید به مقاله‌ی: آمار بهائيان ايران
[2]. به نقل از خبرگزاری‌های وابسته به تشکیلات بهائیت.