پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دومین پیشوای بهائیت عبدالبهاء، با برجسته‌سازی اشتباه صبح ازل در ذکر یک آیه‌ی قرآنی، اقدام او را تحریف و نشان بر جهل او برشمرده است: «از جمله از شخص مجهول (: ميرزا یحیی صبح‌ازل) نوشته‌ای به خطّ دست او داشتند، آیه مبارکه قرآن «مَا هَٰذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ» را عافکون نوشته بود و الان در نزد ميرزا یحیی قزوينی موجود است. ملاحظه فرمائيد كه مقتدای اين قوم (صبح ازل) عاكف را از عافک فرق نمی‌دهد و چگونه آيه صريحه كتاب الله را به خطّ خويش تحريف می‌نمايد».[1]
اما جالب است بدانیم پیشوایان بهائی، موی در چشم مخالفین خود دیده اما سخن از تیر در چشم خود به میان نمی‌آورند! به عبارتی، بهائیان حتی از یک اشکال لفظی مخالفین خود نمی‌گذرند و آن را نشان بر جهل و نادانی و تحریف او برمی‌شمارند و در عین حال، اصلاح بسیاری از نوشته‌های غلط به اصطلاح وحیانی پیامبرخوانده‌ی خود را نادیده می‌گیرند: «بسیاری از الواح نازل شد و همان صورت اولیه من دون مطابقه و مقابله به اطراف رفته لذا حسب الأمر به ملاحظه آن که معرضین را مجال اعتراض نباشد مکرر در ساحت اقدس (یعنی در حضور بهاء) قرائت شد و قواعد قوم در آن اجرا گشت».[2] و یا در آن‌جا که در خصوص اصلاح اساسی کتاب ایقان بهاء می‌خوانیم: «اصلاحاتی که حضرت بهاءالله، بنفسه الأقدس در ایقان انجام دادند، نسخه جدیدی از کتاب به وجود آورد و به طور خیلی طبیعی، نُسخ دیگر از حیِّز انتفاع ساقط شدند».[3]

پی‌نوشت:
[1]. عباس افندی، منتخباتی از مکاتیب، آلمان: مؤسسه‌ی مطبوعات امری، بی‌تا، ج 6، شماره: 430.
[2]. حسینعلی نوری، اقدس (رساله‌ی سؤال و جواب)، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 59.
[3]. خسرو دهقانی، خورشید ایقان پرتو افشان عرصه ایمان، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 34.