ابن‌سمون می‌گوید: از مدینه به قصد بیت المقدس خارج شدم، مقداری تمر صیحانی نیز همراه خود برداشتم. هنگامی‌که به بیت المقدس رسیدم، دلم هوای رطب کرد. نفسم را سرزنش کرده و گفتم: از کجا برایت رطب تهیه کنم؟ وقت شام به سراغ تمرهایی که با خود آورده بودم رفتم، ناگهان دیدم که تبدیل به رطب شده‌اند. به خاطر مبارزه با خواسته نفس، از رطب‌ها نخوردم. فردا شب دوباره به سراغ تمرها رفتم. باز با صحنه جالبی مواجه شدم و دیدم رطب‌ها به تمر صیحانی تبدیل شده‌اند. «من أين لنا فِي هَذَا الموضع رطب فلما كَانَ وقت الإفطار عمد إلى التمر ليأكل مِنْهُ فوجده رطبا صيحانيا فلم يأكل مِنْهُ شيئا ثُمَّ عاد إِلَيْهِ من غد عشية فوجده تمرا عَلَى حالته الأولى فأكل مِنْهُ» محمد بن ابی یعلی، طبقات الحنابله، ج3، ص280. لینک مقاله: https://www.adyannet.com/fa/news/28280