مطلب تفصیلی:

پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ «مایکل کوک» مورخ و اسلام شناس و خاورشناس انگلیسی و استاد دانشگاه پرینستون، پس از آگاه شدن از واقعه تعرّض به یک زن در یکی از ایستگاه‌های قطار شهری شیکاگو در منظر عام و بی‌تفاوتی مردم نسبت به این گونه حوادث، می‌گوید: آدمی نمی‌تواند فقط در کناری بایستد و ببیند زنی در منظر عام، مورد تجاوز قرار می‌گیرد. ما احساس می‌کنیم، نوعی وظیفه داریم علاوه بر آن که خود باید به شایستگی رفتار کنیم، دیگران را نیز از ارتکاب کارهای کاملاً ناپسند نسبت به همنوعان خود، باز داریم».
وی در ادامه آن می‌افزاید: ما در زندگی روزمره، نامی برای این وظیفه نداریم. حقوق‌دانان و فیلسوفان ما بحث‌هایی دارند که وظیفه‌ای برای امداد وجود دارد، امّا این بحث، مهجورتر از آن است که به عنوان فرهنگ ما توصیف شود. اسلام، برعکس، نام و تعالیم ویژه‌ای برای چنین وظیفه اخلاقی گسترده دارد و نام آن، امر به معروف و نهی از منکر است». و سپس می‌گوید: من چیزی در این مورد نمی‌دانستم تا این که ضمن تحقیقات اسلامی خود، از آن آگاه شدم.[1]
این پژوهشگر علوم اسلامی، با انگیزه شناخت این وظیفه (امر به معروف و نهی از منکر) در اسلام، پژوهش‌های خود را آغاز می‌کند و با صبر و حوصله بسیار و با مراجعه به حدود 1700 کتاب و مقاله اسلامی و با مشورت  بسیاری از اسلام شناسان و مسلمانان، و با بیش از دوازده سال کار مداوم موفّق به نوشتن این دو جلد  کتاب (امر به معروف و نهی از منکر در اندیشه اسلامی) می‌شود که شاید مفصل‌ترین کتابی باشد که تا کنون در این زمینه نوشته شده است.

پی‌نوشت:

[1]. کوک، مایکل، امر به معروف و نهی از منکر در اندیشه اسلامی، مترجم: احمد نمایی، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، 1384، ج 1، ص 15-19.