حدیث طیر از جمله روایاتی است که در آن یکی از فضائل امیرالمومنین (علیه‌السلام) به اثبات می‌رسد. ترمذی به نقل از أنس به مالک می‌نویسد: «کان عند النبی طیر، فقال: اللهم ائتنی بأحبّ خلقک إلیک یأکل معی هذا الطیر، فجاء علی، فأکل معه.[1] پرنده‌ای (را برای طعام خدمت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آورده بودند) نزد پیامبر بود؛ ایشان از خداوند درخواست کردند که بهترین بنده‌ات را به نزد من بفرست تا این غذا را با او بخورم. (در این هنگام) حضرت علی (علیه‌السلام) آمد و همراه ایشان آن طعام را میل نمودند.»
عبدالله بن محمد بن عثمان واسطی معروف به ابن سقّا که از جمله محدثین معروف و مشهور واسط بود این حدیث را بر سر درس خود نقل کرد و با واکنش شدید واسطی‌ها روبرو شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت. سپس از جلسه بیرون رانده شد و محل نشستن او را با آب تطهیر می‌کنند. وی بر اثر این بی‌احترامی خانه‌نشین شد و پس از آن هیچ حدیثی برای واسطی‌ها نقل نکرد.[2]

پی‌نوشت:

[1]. ترمذی، سننن ترمذی، ج6، ص81.
[2]. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، بیروت لبنان، ج16، ص352