حریز بن عثمان از جمله ناصبی‌هایی است که عداوت زیادی با حضرت علی (علیه‌السلام) دارد و در موارد بسیاری به صورت علنی به ایشان دشنام و ناسزا می‌گفت و حتی آن حضرت را لعن می‌کرد. نمونه‌ای از اعمال و رفتارهای وی از این قرار است:
اسماعیل بن عیاش می‌گوید: «با حریز بن عثمان از مصر تا مکه هم‌سفر بودم، من در یک طرف کجاوه بودم و حریز بن عثمان در طرف دیگر کجاوه، در طول سفر به امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) دشنام می‌داد و آن حضرت را لعن می‌کرد.»[1] احمد بن سلیمان رهاوی می‌گوید: به یزید بن هارون گفتند: حریز بن عثمان می‌گوید: علی را به خاطر کشتن پدرانم دوست ندارم. یزید بن هارون گفت: من این جمله را از او نشنیدم، اما شنیدم که می‌گفت: «لنا امامنا و لکم إمامکم» و در نقل دیگری از همین یزید بن هارون این‌گونه وارد شده است: «لنا امیر و لکم امیر، يعني لنا معاوية ولكم علي.[2]برای ما امیری است و برای شما هم امیری؛ یعنی معاویه امام و امیر ما و علی امام و امیر شماست.»
حال با مشخص شدن وضعیت اعتقادی حریز بن عثمان و میزان عداوت وی با حضرت علی (علیه‌السلام) می‌توان به وضعیت اعتقادی احمد بن حنبل که وی را مورد وثوق قرار داده و روایات وی را قبول می‌کند، نیز پی برد.

پی‌نوشت:

[1]. مزی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، دار الفکر بیروت، ج4، ص127
[2]. همان، ج4، ص236