پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حدیث غدیر از احادیثی است که به صورت متواتر نقل شده است. حدیث متواتر به حدیثی گفته می‌شود که افراد زیادی آن روایت را نقل کنند. طبق دیدگاه شیعه و سنی حدیث متواتر نیاز به بررسی سندی ندارد، زیرا قطعاً چنین روایتی از پیامبر گرامی اسلام (صلى‌اللّه‌عليه‌وآله) صادر شده است. علامه امینی در کتاب الغدیر به راویانی که این حدیث را نقل کرده‌اند پرداخته است. طبق نقل علامه امینی 110 نفر صحابی این روایت را نقل کرده و 84 راوی از تابعین این روایت را نقل کرده‌اند.[1] این تعداد از صحابی و تابعین در روایت حدیث غدیر شگفت انگیز است و دلالت بر تواتر این حدیث می‌کند.
با توجه به این مقدمه به سراغ سخن شیخ عبدالعزیز دهلوی می‌رویم. وی در رابطه با حدیث متواتر می‌گوید: اگر حديثى به حدّ تواتر رسيد و صدورش از رسول خدا (صلى‌اللّه‌عليه‌وآله) قطعى شد، در حكم آيه قرآن خواهد بود؛ پس همان‌گونه كه قرآن كريم قطعىّ الصدور و از جانب خداوند متعال است و جايز نيست واژه‌اى از آن رد و يا باطل شود و هر كه چنين كند، كافر خواهد بود و ترديدى در اين مطلب نيست؛ چرا كه با تواتر قطعى به دست ما رسيده است، همان‌طور هر حديثى كه با سندهاى قطعى و يقينى و در حدّ تواتر از رسول خدا (صلى‌اللّه‌عليه‌وآله) به ما برسد، به منزله آيه‌اى از آيات قرآن خواهد بود.[2]
با توجه به کلام دهلوی می‌توان نتیجه گرفت كه فرمايش رسول خدا (صلى‌اللّه‌عليه‌وآله) كه فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَولاهُ فَهذا عَلِيٌّ مَولاهُ» از اين جهت كه به صدور آن از پيامبر اكرم (صلى‌اللّه‌عليه‌وآله) قطع و يقين داريم، همانند آيه‌اى از آيات قرآن بوده و تكذيب و رد آن حرام است.

نویسنده: م.ج

پی‌نوشت:

[1]. امینی، عبدالحسین، الغدیر، ترجمه: محمد تقی واحدی، نشر بنیاد بعثت، چاپ چهارم، 1390ش، ج1، ص85-174.
[2]. دهلوی، عبدالعزیز، تحفه اثنی عشریه، به نقل از میلانی، سید علی، نگاهی به حدیث غدیر، نشر حقایق، قم، 1389ش، ص52.