پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مبلّغان بهائی در راستای انکار وجود حضرت حجت بن الحسن العسکری (علیه السلام)، تلاش دارند تا روایات مربوط به میلاد ایشان را غیرمعتبر جلوه دهند؛ همچنان که اشراق خاوری در این خصوص می‌نویسد: «حکیمه خاتون فرموده در وقت تولد فرزند نرجس، من با نرجس به خواب رفتم و نفهمیدم که چطور طفل به دنیا آمد و نیز فرمود: چون طفل از شکم مادر بیرون آمد، به زمین افتاد و سجده کرد و این دو گفتار با هم مخالف است».[1]
اما در پاسخ به این شبهه‌ی مبلّغان بهائی می‌گوییم:
اولاً: ولادت حضرت حجت بن الحسن العسکری (علیه السلام) از مسلّمات تاریخی و روایی است. تا جایی که آیت‌الله صافی گلپایگانی، تصریحات 68 تن از علمای اهل تسنن را در ولادت ایشان ذکر کرده است.[2]
ثانیاً: هرچند که روایات مرتبط با ولادت حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) بسیار زیاد است [3]، اما در هیچ‌کدام از آن‌ها این مطلب نیامده است. تنها در یک‌جا این مطلب آمده که فترت و ضعف بر آن دو عارض شد و در روایت دیگر آمده است که گویا بین آن دو پرده‌ای زده شد؛ ولی بحث خواب رفتن ایشان مطرح نشده است.[4]
ثالثاً: این مطلب منافاتی با متولد شدن حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) ندارد؛ زیرا در نقل آمده است که حکیمه خاتون منتظر فرزند بود که ناگهان بر او و نرجس خاتون (علیهما السلام) فترت (: وقفه، سُستی، ضعف) عارض شد و در این حال طفل متولد شد. لذا منظور از عدم توجه به چگونگی تولد فرزند، آن است که ایشان وضع حمل را مشاهده نکرد، ولی پس از تولد، فرزند را دید که سجده می‌کند.[5] و این دو مطلب با هم تنافی ندارد.

پی‌نوشت:
[1]. اشراق خاوری، اقداح الفلاح، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 130 بدیع، ج 1، صص 191-190.
[2]. ر.ک: آیت الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر، ج 2، قم: مؤسسه السیده المعصومه (سلام‌الله‌علیها)، ۱۴۱۹ ق، صص 393-371.
[3]. همان، صص 416-369.
[4]. ر.ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، قم: دارالکتب الاسلامیه، 1359 ق، ج 2، ص 88.
[5]. همان.