پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اهل سنت مدعیند که صحابه همگی عادل هستند. خصوصاً خلفای راشدین که در عدالت، گوی سبقت را از دیگران ربوده‌اند. اکنون یک موضوع تاریخی را مطرح می‌کنیم و پاسخ آن را از اهل سنت می‌طلبیم.
جناب خلیفه اول به عدالت رفتار نکرد، زیرا وقتی حضرت فاطمه (علیهاالسلام) فدک را از ابوبکر درخواست کرد و فرمود: پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فدک را در زمان حیاتش به او بخشیده است، ابوبکر از او شاهد خواست و فاطمه (علیهاالسلام)، امام علی (علیه‌السلام) و ام ایمن را به عنوان شاهد آورد و ابوبکر نپذیرفت و گفت باید دو مرد شهادت بدهند. (بگذریم از این‌که چرا ابوبکر فدک را غصب کرد) اما جناب ابوبکر که در این‌جا این‌گونه محتاطانه عمل می‌کند و حق واقعی فاطمه (علیهاالسلام) که به فرموده پیامبر: «فاطِمَة سِیِّدةُ نِساءِ أَهْلِ الجَنِّة.[1] فاطمه سرور زنان أهل بهشت است.»را غصب می‌کند، چرا در جریانی دیگر، سخن یک صحابی را بدون هیچ‌گونه شاهدی می‌پذیرد!
جریان از این قرار است که وقتی ابوبکر به خلافت رسید. بعد از مدتی اموالی از ناحیه بحرین به بیت المال مسلمین رسید. جناب جابر، صحابی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به خدمت ابوبکر رسید و گفت: پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به من فرمود: هنگامی‌که اموال بحرین را آوردند، سه مشت از آن مال توست. ابوبکر به او گفت: جلو بیا و هر مقدار که به تو وعده داده‌اند بردار. جابر بدون شاهد و فقط با ادعا از بیت المال مسلمانان برداشت.[2]
اکنون این سوال مطرح است که ابوبکر چگونه ادعای جابر بن عبدالله انصاری را به تنهایی پذیرفت، اما ادعای فاطمه (علیهاالسلام) دختر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را نپذیرفت درحالی‌که به گواهی آیه تطهیر و دیگر شواهدی که در کتاب و سنت است فاطمه (علیهاالسلام) معصوم است و شخصیتی مثل علی شهادت داد که بنا بر روایات معتبری که در منابع روایی اهل سنت آمده است. «رحم الله علیاً اللهم ادر الحق معه حیث دار.[3] رحمت خداوند بر علی باد. خداوندا حق را بر گرد علی قرار ده، هر جا که هست.»
با این وجود اگر بپذیریم که فاطمه (علیهاالسلام) فقط یک صحابی بود و جابر نیز یک صحابی دیگر. چرا ابوبکر در رفتارش با دو صحابی دو رفتار مخالف انجام داد. آیا این تبعیض نیست! آیا تبعیض مخالف عدالت نیست!

نویسنده: م.ج

پی‌نوشت:

[1]. بخاری، صحيح البخاری، ناشر: دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، إستانبول،1401ق، 1981م، ج 3، کتاب الفضائل باب مناقب فاطِمَة، ص 1374.
[2]. بخاری، صحیح بخاری،دار ابن کثیر، دمشق، بیروت، 1414ق، ج3، ص57 و 58، کتاب الاجاره، باب من تکفل عن میت دینا.
[3]. ترمذی، صحیح ترمذی،دارالکفر، بیروت، 1403ق، ج5، ص592، ح3714.