پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب– پیروان مسلک اهل حق بنا بر دفاتر و کلام‌ها خود، همواره خود را، پیرو دین مبین اسلام و مکتب اهل‌بیت(علیهم‌السلام) می‌دانند.[برهان الحق، ص 10؛ دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، ص 660] اما گروه نوپدیدی که خود را نماینده اهل حق معرفی می‌نمایند و تحت عنوان "یارسانی" و "یارسانیزم" مشغول به ترویج اندیشه باطل "دین مستقل یارسان"، در میان پیروان و سرسپردگان اهل حق هستند، اظهار می‌کنند؛ "چگونه ممکن است کسی به کتاب آسمانی یعنی قرآن اعتقاد داشته باشد، ولی اعمالی را که واجب شده انجام ندهد و این نشانگر این است که هیچ ارتباطی [بین اسلام و اهل حق] در این زمینه وجود ندارد."[آداب و ارکان یارسان، ص 238] این سخنان که به خاطر جاه‌طلبی و در برخی موارد از طرف این گروه اندک به خاطر اهداف سیاسی بیان می‌شود، اولاً: تهمت به اهل حق است. زیرا بسیاری از سرسپردگان اهل حق قرآن را گرامی می‌دارند و از آن در بسیاری از امکان خود استفاده می‌کنند. ثانیاً‍‍ً: برخی از خاندان‌های اهل حق قسم به قرآن زرده* را بزرگ‌ترین قسم خود می‌دانند. [پژوهشی دقیق در اهل حق تاریخچه عقاید فقه، ص 111] ثالثاً: برخی از بزرگان اهل حق علاوه بر اعتقاد به قرآن کریم، معتقد هستند قرآن سی و دو جزء بوده است. [شاهنامه حقیقت، ص 201]  رابعاً‍ً اینکه برخی از سرسپردگان اهل حق، مقید به انجام واجبات قرآنی نیستند، به دلیل تبعیت از بدعت‌های ناروا توسط بزرگان اهل حق است نه اینکه چون انجام نمی‌دهند پس اهل حق دین مستقلی است.  

 پی‌نوشت:  
* خاندان آتش بیگی معتقد هستند: نزد آنان قرآنی زردرنگ وجود دارد که همه آن هفده کیلو وزن دارد و هر صفحه آن نیز به همان وزن است.
هاموش، آداب و ارکان یاری، کرند غرب، 1386، صص 238  
الهی، نورعلی، برهان الحق، چاپ هشتم، تهران، جیحون، 1373، ص 10 و 6   
صدر حاج جوادی، احمد و.....، مکاتبه سید قاسم افضلی، دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، چاپ اول، تهران، موسسه دائرة‌المعارف تشیع 1371، ص 660
جیحون‌آبادی، نعمت‌الله، حق الحقایق یا شاهنامه حقیقت (تاریخ منظوم بزرگان اهل حق) با مقدمه دکتر محمد مُکری، چاپ دوم، تهران، طهوری، 1361، ص 201   
محمدی، محمد، پژوهشی دقیق: اهل حق تاریخچه عقاید فقه، چاپ اول، تهران، پازینه، 1384، ص 111