مرور زندگی گذشتگان و آثار بر جای مانده از آنان همواره برای مردم عصر جدید می‌تواند خوشایند، درس آموز و عبرت انگیز باشد. صدق این گفتار با برپایی موزه‌های مختلف در سراسر دنیا به خوبی قابل تأیید است. اما ماندگاری آثار مذهبی بر جا مانده از روزگار سابق اهمیت ویژه‌تری پیدا می‌کند که در درجه اول خداجو بودن و قدمت پرستش معبود را برای آیندگان اطلاع رسانی می‌کند. حال اگر این آثار مربوط به دوران صدر اسلام و یا نزدیک با آن باشد مسلما ارزش بیشتری خواهد داشت.
از جمله شرارت‌های وهابیان در عصر کنونی تخریب آثار اسلامی است که سرمنشاء این حرکت ناشایست به وسیله محمد بن عبدالوهاب رقم خود زیرا وی در نخستین اقدام خود در زمینه تخریب آثار اسلامی، به ویران ساختن زیارت‌گاه‌های صحابه و اولیا در اطراف شهر عیینه پرداخت که از جمله آن‌ها تخریب قبر زید بن خطاب برادر خلیفه دوم اهل‌سنت بود [1] که با واکنش شدید عالمان و بزرگان زمانش همراه بود  و در نهایت به رانده شدن وی از آن شهر انجامید. گرچه در آن زمان با محمد بن عبدالوهاب برخورد سختی انجام شد ولی متاسفانه این حرکت وی تا روزگار کنونی ادامه یافت و پیروان فرقه ضاله وهابیت سعی در تخریب تمامی آثار برجا مانده از دوران صدر اسلام و حتی پس از آن را دارند.

پی‌نوشت:
[1]. ابن بشر، عنوان المجد فی تاریخ نجد، دار البشائر الاسلامیه مکان چاپ: عربستان ، ریاض سال چاپ: 1429 ، ص9