مصیبت و جایگاه گریه بر سیدالشهداء حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) به قدری است که که نه تنها آدمیان، بلکه جن و ملک در رثای آن حضرت اشک ماتم می‌ریزند: «عمّار یاسر گوید از ام‌سلمه همسر گرامی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدم که گفت: من فریاد ناله‌ی جنّیان را شنیدم که در رثای حسین (علیه السّلام) می‌گریستند و نوحه‌سرایی می‌کردند. و نیز ابوجناب کلبی گوید: به سرزمین کربلا آمده و از مردی که از اشراف عرب همان دیار بود، پرسیدم: آیا درست است که در این سرزمین فریاد نوحه‌سرایی جنّیان را شنیده‌اند؟! او در پاسخ گفت: هیچ‌کس در این سرزمین نمی‌یابی که این صدا را نشنیده باشد. به او گفتم: به من بگو چه شنیدی و آنها چه می‌گفتند؟ او گفت: شنیدیم که جنّیان می‌گفتند: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دست بر پیشانی حسین (علیه السّلام) کشید در حالی که نوری درخشان در گونه‌های او بود و پدر و مادرش بهترین قریش و جد او بهترین جدها بودند.»[1] و نیز روایاتی که در مجمع الزوائد با سند صحیح آمده، همچون روایت زیر: «ام‌سلمه گوید: صدای جنّیان را شنیدم که بر حسین بن علی (علیهما السّلام) می‌گریستند.»[2]

و یا در روایتی آمده: «امام حسین (علیه السّلام) در سن 58 سالگی به شهادت رسید و این در حالی بود که پیش‌تر جبرئیل جدش پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را از این رویداد با خبر ساخته بود و در عزای او حتّی جنّیان نوحه‌سرایی کردند.»[3]

این در حالی است که از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، «ابن‌تیمیه حرّانی» به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت (علیهم السّلام) و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظر مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. چنین است که او و پیروانش در موضوع عزاداری سیدالشهداء (علیه السّلام) نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند؛ چنان که می‌گوید: «از حماقت‌های شیعیان است که هر ساله برای کسی که سال‌ها پیش کشته شده ماتم گرفته و نوحه‌سرایی می‌کنند.»[4]

پی‌نوشت:

[1]. «و قال حمّاد بن سلمة، عن عمّار: سمعت أمّ سلمة قالت: سمعت الجنّ تبکی علی الحسین و تنوح علیه... .» تاریخ الإسلام، ذهبی، دار الکتب العربی، بیروت، ج 5، ص 17.
[2]. «و عن أمّ سلمة قالت سمعت الجنّ تنوح علی الحسین بن علیّ رواه الطّبرانی و رجاله رجال الصّحیح و عن ... .» مجمع الزوائد، إبن أبی بکر هیثمی، دار الریان للتراث، قاهرة، ج 9، ص 199.
[3]. «قتل الحسین (علیه السّلام) و هو إبن ثمان و خمسین... أعلم الأمین جبرئیل... .» معرفة الصحابة، أبو نعیم الأصبهانی، دارالنشر، ج 2، ص 662.
[4]. «و من حماقتهم إقامة الماتم و النّیاحخة علی من قد قتل من سنین عدیدة.» منهاج السنة النبویة، ابن‌تیمیه، مؤسسة قرطبة، مصر، ج 1، ص 52. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.