پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیشوایان مسلک شیخیه‌ی کرمان، بر خلاف توقیعات امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) در نفی نیابت خاصه در دوران غیبت کبری، ادعای وجود نیابت خاص را برای ایشان دارند. همچنان که ابوالقاسم خان (از پیشوایان شیخیه‌ی کرمان) می‌نویسد: «اما معرفت ابواب و نوّاب و کاملین از شیعه در این ایام بر ما میسّر نیست و باب مخصوص ایشان در غیبت ایشان، غایب است؛ همان‌طور که در حدیث مفضل فرمودند: باب ثانی عشر با غیبت ثانی عشر غایب می‌شود».[1]
جالب است بدانیم که این ادعا تا جایی پیش می‌رود که ابوالقاسم خان، نبود نواب خاص را (العیاذ بالله) موجب لغویت وجود نازنین امام عصر برمی‌شمارد: «بلکه ابواب و نواب تشریف دارند و محال است زمین از وجود آن‌ها خالی شود؛ ولی معروف ما نمی‌شوند (نمی‌توانیم آن‌ها را بشناسیم)... و اگر چنین اشخاصی در ملک نباشد، معلوم است که وجود امام (العیاذ بالله) لغو شده است و محال است که امام مظهر و نماینده نداشته باشد».[2]
اما در پاسخ به این‌گونه ادعاهای پیشوایان شیخی می‌گوییم:
اولاً: با توجه به ادعای پیشوایان شیخی، اساساً چه نیازی به وجود باب خاصی (که غایب است و شناخت او هم غیرممکن است و حتی بر فرض امکان بر ما لازم نیست [3])، برای امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) است؟!
ثانیاً: ابوالقاسم خان از طرفی با اشاره به آخرین توقیع امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، موضوع نیابت خاص در زمان غیبت را رد کرده [4] و از طرفی بر وجود نائب خاص در زمان غیبت کبری اصرار می‌ورزد!
ثالثاً: هرچند که امام زمان غایب است، ولی کاملاً شناخته شده و دارای مقاماتی معلوم (نظیر وساطت فیض و حفظ ثبات عالم و...) است؛ اما آیا نایبان ادعایی شیخیه نیز چنین‌اند؟!
رابعاً: چگونه وجود چند نائب خاص که امکان معرفت آن‌ها نیست و هیچ نقشی در عالم ندارند، می‌توانند وجود امام را (العیاذ بالله) از لغویت بیرون آورند؟! بعلاوه، آیا میلیاردها انسان گمراه که به مقام این نواب نمی‌رسند، باعث لغویت امام می‌شوند؟!

پی‌نوشت:
[1]. ابوالقاسم خان کرمانی، الفهرست، کرمان: چاپخانه‌ی سعادت، بی‌تا، ص 87.
[2]. همان، صص 94-42.
[3]. همان، همان، ص 114-112.