به جرأت می‌توان ایران را ام القرای اسلامی در زمینه پایبندی به فقه اهل‌بیت و اولین ترویج دهنده آن در میان کشورهای اسلامی و حتی غیر اسلامی دانست. از طرفی هم دیده می‌شود که اول وجودی اسلام در کشورهای جهان رو به گسترش است که از این نظر جای بسی خوشحالی دارد اما این‌که دین مبین اسلام با پشتوانه فقاهتی اهل‌بیت (علیهم السلام) و آن هم تنها به توسط یک کشور به نام ایران در حال نبوغ و درخشش باشد جای بسی خوشحالی و خرسندی است.
اما سئوال این است که چگونه درخشش فقه اهل بیت در کشورهای اسلامی با وجود فقه اهل تسنن و رسوخ وهابیت در آن ایجاد شده است؟ در پاسخ باید گفت به خاطر همان ممنوعیت نقل حدیثی که خلفای اول و دوم در صدر اسلام باعث آن شدند چنانکه عمربن خطاب می‌گفت: «... از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) کمتر روایت نقل کنید و من نیز در این کار با شما همراه هستم» [1] در پاسخگویی به سئوالات و احکام اسلامی معطل ماندند ولی فقه شیعه با استعانت از فقه غنی اهل بیت که در واقع نشآت گرفته از همان کلمات و سخنان رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بود مسائل و مشکلات عقیدتی مردم و بالاخصوص مسلمین را به بهترین صورت ممکن حل و فصل نمود و از این رو این درخشش در میان کشورهای اسلامی جای خود را باز کرده و به حمدلله در حال گسترش است. «پس از پیروزی انقلاب اسلامی بداندیشان و تفرقه گرایان- چه از وهابیون و چه از روشنفکران غرب گرا- تلاش فراوانی برای خاموش کردن عشق اهل بیت (ع) در قلوب مسلمانان مصر به عمل آوردند. کتب بسیاری نوشته و سخنان فراوانی گفته شد اما وجدان شیعی مردم مصر هم چنان بیدار است و محبت آل ا...، حلقه اتصال شیعه و سنی در این سرزمین و نقطه اشتراک مردم ایران و مصر می باشد.» [2]

پی‌نوشت:
[1]. ابن ماجه، سنن ابن ماجه، دار الفکر، ج1، ص12
[2]. محسن پاک آیین، تاریخچه محبت اهل بیت (ع) در آفریقا و اروپا، تهران1390