در این که بعد از رحلت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بواسته اشتباه محرز خلفاء به ویزه عمر بن خطاب از نشر احادیث نبوی جلوگیری به عمل آمد شکی نیست و در کتب اهل‌سنت و مورد قبول وهابیت، خصوصا در کتاب بخاری ادله فراوانی در این رابطه ذکر شده است. اما از جمله ایراداتی که در نحوه اذان گفتن شیعیان وارد آورده می‌شود عبارت «اشهد ان علیا ولیّ اللّه» است که آن را بعد از شهادت به نبوت رسول خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌آورند. در این خصوص روایتی که در ذیل بدان اشاره می‌شود حاکی از این است که ایشان اعتقاد دارند علی رغم همه بدعت‌هایی که به نوعی در دین وارد آمد، اما در اذان بدعتی پیش نیامد. و از این رو می‌توان به این نتیجه رسید که عبارت «اشهد ان علیا ولیّ اللّه» بدعت نیست.

مالک بن انس روایت کرده: «از آنچه امروز مردم انجام می‌دهندچیزی را نمی‌شناسم. باجی گفت: برای صحابه چیزی جز ندای برای نماز (اذان) باقی نمانده؛ یعنی تنها چیزی که دستخوش تغییر و دگرگونی قرار نگرفته و به شکل سابق باقی مانده همین است؛ به خلاف نماز که از اوقات خود به تاخیر افتاده و دیگر اعمال نیز دستخوش تغییر و دگرگونی قرار گرفتند» [1]

پی‌نوشت:
[1]. عبدالرحمن بن ابی‌بکر السیوطی، تنویر الحولک شرح موطأ مالک، مکتبه التجاریه الکبری، مصر1389م، ج1، ص71