یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «زیارت قبر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و قبور انبیا، صالحان و عموم مسلمانان» است. ابن‌تیمیه با سخنان مبهم و دو پهلو خود درباره مسأله زیارت قبور، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخت و جرقه فتنه‌ای را زد که شعله‌های آن تابه امروز دامن‌گیر مسلمانان می‌باشد و کشورهای اسلامی در آتش همان فتنه می‌سوزند.
این در حالی است که با مراجعه به کتاب‌های روایی و تاریخی به نمونه‌ها و شواهد مختلفی از سیره پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در زیارت قبور برمی‌خوریم که نشانگر رواج و شایع بودن این عمل در زمان آن حضرت می‌باشد. زیارت قبر حضرت آمنه، زیارت قبور بقیع و زیارت قبور شهدا، نمونه‌هایی از زیارت قبور است که توسط خود پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) صورت گرفته است.[1] ابوهریره می‌گوید: پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌آله) کنار قبر مادرش حضرت آمنه آمدند و گریه کردند و کسانی‌که همراه آن حضرت بودند از گریه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌وآله) به گریه افتادند.[2]

پی‌نوشت:

[1]. «زار النبیّ قبر أمّه، فبکی و أبکی من حوله، فقال: إستأذنت ربّی فی أن أستغفر لها، فلم یأذن لی، و استأنته فی أن أزور قبرها، فأذن لی، فزوروا القبور، فإنّها تذکّر الموت.» الجامع الصحیح معروف به صحیح مسلم، مسلم بن حجاج نیشابوری، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 2، ص 384.
[2]. الجامع الصحیح معروف به صحیح مسلم، مسلم، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 1، ص 388.