پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با اوج گیری قدرت آمریکا در مناطق مختلف جهان، سران بهائی برای بقاء و گسترش آیین خود متوسل به این قدرت شدند. از این‌رو دومین پیشوای بهائیت در سفر خود به آمریکا، تلاش می‌کند تا حمایت‌های این نظام را به سوی خود جلب کند. همچنان که این‌گونه به چاپلوسی آمریکایی‌ها می‌پردازد: «مردمانش خیلی محترم، حکومت عادل و ملّت در نهایت نجابت است».[خطابات، ج 2، ص 231]
رهبران پس از عباس افندی نیز در آثار خود، به تجمید از نظام آمریکا پرداخته‌اند؛ همچنان که شوقی افندی می‌گوید: «قطعه‌ی آمریکا در نزد حق میدان اشراق انوار است و کشور ظهور اسرار و منشأ اَبرار (نیکوکاران) و مجمع احرار (آزادی‌خواهان)».[حصن حصین شریعت الله، ص 43]
آری؛ پیشوایان بهائی با عادل خطاب کردن حکومت آمریکا، در حقیقت الهی بودن اساس فرقه‌ی خود را رد کرده‌اند. چرا که حکومتی که با قتل‌عام و به بردگی گرفتن مردم بومی آن پدید آمده و افتخاراتی نظیر کشتار بیگناهان، توسل به زور و تهدید علیه کشورهای مستقل و تولید، فروش و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی را در پرونده دارد؛ به هیچ‌وجه نمی‌تواند توسط پیشوایی الهی، مظهر عدل و خاستگاه نیکوکاران خطاب شود.[خبرگزاری مشرق؛ خبرگزاری تسنیم]
اما به راستی کدامیک از پیشوایان الهی، به جای مبارزه با ظلم و پرورش منش استکبارستیزی و عدالت‌طلبی، دعاگوی ظالمین و مستکبرین شده‌اند؟! به عبارتی دیگر، چگونه آیینی خود را منسوب از جانب خدای تعالی معرفی می‌کند اما تکیه‌گاه و حامی خود را از ظالمین، غاصبین و متجاوزین قرار می‌دهد!

پی‌نوشت:
عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، 127 بدیع، ج 2، ص 231.
شوقی افندی، حصن حصین شریعت الله، آلمان: بی‌نا، 1997 م، ص 43.
خبرگزاری مشرق، تیتر خبر: قاره آمریکا چگونه اشغال شد و چه سرنوشتی برای بومیان رقم خورد؟، کد خبر 216995، 1392/4/14.
خبرگزاری تسنیم، تیتر خبر: فهرست بیش از ۱۰۰ جنایت و دخالت آمریکا در کمتر از یک قرن، شناسه خبر: 180095، 1392/8/10.