یکی از شاخصه‌های فکری و اعتقادی وهابیان، غلو این فرقه درباره پیشوایان و علمای خود است. وهابیان در حالی‌که شیعیان را به اتهام غلو، تکفیر می‌کنند و آنان را مشرک می‌دانند، برای بالا بردن و مهم جلوه دادن پیشوایان و علمای خود، با جعل و نسبت دادن مطالب غیر واقعی و دروغین به غلو در حق آنان پرداختند.
از باب نمونه احمد بن عبدالله حفار احمد بن حنبل را در خواب دیده و از وضعیت او سؤال می‌کند. احمد بن حنبل می‌گوید: خداوند مرا مورد لطف و محبت قرار داده و هر آن‌چه می‌خواستم به من داد. مرا نزدیک خود فرا خوانده و در نزدیکی خود اسکان داد.
احمد بن عبدالله بن حفار وضعیت علی بن موفق را از احمد بن حنبل جویا می‌شود. احمد بن حنبل پاسخ می‌دهد: همین الآن از علی بن موفق جدا شدم. او قصد رفتن به عرش را داشت.[طبقات حنابله، ج 1، ص 232]

پی‌نوشت:

طبقات الحنابله، محمد بن ابی یعلی، دارالمعرفة، بیروت، ج 1، ص 232.