طبق اسناد تاریخی، عزاداری و سوگواری در حکومت هخامنشیان امری مرسوم بود. مشهور است هنگامی که همسر کورش کبیر (کاساندانا Cassandane) از دنیا رفت، او در تمام قلمرو حکومتش عزای عمومی اعلام و سوگواری بزرگی برپا کرد. در تاریخ هردوت می‌خوانیم: «همينكه كوروش درگذشت، كبوجيه جانشين او شد. وى فرزند كوروش و كاساندان دختر فارناسپ بود. چون كاساندان قبل از كوروش درگذشت كوروش عزادارى بسيار كرد و فرمان داد تمام اتباعش نيز عزادارى كنند. كبوجيه كه فرزند كوروش از اين زن بود، مردمان يونى و ائولى را بردگان و غلامان موروثى پدر خود مى‏‌انگاشت‏».[تاریخ هرودوت، کتاب 2، بند 1].

پی‌نوشت:

تاریخ هردوت، ترجمه هادی هدایتی، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1382، ج 2، ص 104.
Herodotus, The Histories, Editor: John Gardner Wilkinson, Translator: George Rawlinson, Publisher: J. Murray, London, 1862. Book 2, Chapter 1
M. Boyce, “A Tomb for Cassandane,” in Orientalia J. Duchesne-Guillemin Emerito Oblata, Acta Iranica 23, Leiden, 1984, pp. 67-71.
Encyclopædia Iranica, CASSANDANE, by Muhammad Dandamayev, December 15, 1990, Vol.V, Fasc. 1, p. 62