پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از اصول مشترک شبه جنبش‌های معنوی، ایمان به نیروی فکر است. نیروی فکر یعنی به هر چیز فکر کنید، نیروی نامحدود درون به سوی آن هدایت می‌شود و آن اتفاق می‌افتد و یا آن‌چه به آن فکر کرده‌اید به سوی شما جذب می‌شود. نیروی فکر گاهی به نام قانون جذب معرفی می‌شود.(آسیب‌شناسی جنبش‌های معنوی، ص 75) قانون جذب می‌گوید: «هرچیز را در ذهنت مجسم کنی، آن را در دست‌هایت خواهی داشت.»(راندابرن، ص 22) آن‌ها مدعی هستند که تصور برای رسیدن به خواسته‌هابسیار تاثیرگذار است، اما به تنهایی کافی نیست. احساس هم لازم است. «احساس کن که خواسته‌ات برآورده می‌شود.»(همان، ص 66) همان‌گونه که مشاهده می‌کنید یکی از اهداف جنبش‌های معنوی که همان نظام سرمایه‌داری است دین‌زدایی از جامعه است که با مطرح کردن خدای درون و انسان‌محوری به دنبال آن است. و در ادامه‌ی آن انسان را خالق همه‌چیز معرفی می‌کنند و خداوند متعال را که خالق تمام هستی است را با این تئوری از صحنه‌ی آفرینش حذف می‌کنند. واگر از خداوندی هم اسمی برده باشند آن را به ‌گونه‌ای معرفی می‌کنند که کاملاً در اختیار آمال و آرزوهای انسان است و دست بسته به فرمان اوست. 

پی‌نوشت:
راندابرن، راز، ترجمه‌ی اسماعیل حسینی، نشر راشین، 1378.
حمیدرضا مظاهری‌سیف، آسیب‌شناسی شبه جنبش‌های معنوی، نشر صهبای یقین، 1395.