سندی در آثار بزرگان وهابیت درباره توجه به قبور
موضوع توجه به قبر اولیاء نه به خاطر عبادت ایشان است و نه استقلالی که در این بزرگان دیده میشود. تنها از باب توجه به افرادی است که در بارگاه الهی دارای ارج و عزت و جایگاه هستند و با این جایگاه میتوانند برای زائر از رهگذر توجه او به راه درست، کمک و هدایتگر باشند. این توجه در تاریخ مسلمین بسیار دیده میشود.
پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_ در جایگاه علمی و تواناییهای رجالی و فقهی أبويعلى در بین پیروان مذاهب اهل سنت شکی وجود ندارد. او در علم رجال و حدیث نیز توانایی بسیاری داشت. او در کتابهایش سخنانی دارد که شاید برای وهابیت چندان خوش نیاید. این شخصیت در کتاب «فی طبقات الحنابلة» در بیان زندگینامه أبوالحسن علی بن محمد بن عبدالرحمن بغدادی که در بین حنابله جایگاه ویژهای دارد، میگوید:
«ومات بآمد سنة سبع أو ثمان وستين وأربعمائة وقبره يقصد ويتبرك به.[1] در سال چهارصد و شصت و هشت یا هفت در شهر «آمد» از دنیا رفت و قبرش مورد زیارت مردم است و مردم به آن تبرک میجویند.»
این جمله به خوبی نشان از اشتباه در اندیشههای فکری وهابیت در بین عموم مسلمانان دارد. این جمله کوتاه به خوبی نشاندهنده عمق ضعف استدلالی وهابیون و عدم آشنایی آنها با مبانی بزرگان خویش است. با توجه به اهتمام وهابیت به آثار این شخصیت، تناقضات افکارشان به خوبی روشن میشود.
پینوشت:
[1]. طبقات الحنابله، ابی یعلی، ج2، ص234، انتشارات السنة المحمدیة، مصر.
به نقل از پایگاه تخصصی نقد وهابیت
افزودن نظر جدید