پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مهم‌ترین مبانی فکری سلفیان جهادی تقسیم جوامع بشری به جوامع جاهلی و جوامع الهی – توحیدی است. بر این اساس هر جامعه‌ای یا تحت قانون و شریعت اسلامی است و به‌عنوان جامعه اسلامی و توحیدی شناسایی می‌شود و در غیر این صورت جامعه جاهلی و غیر اسلامی به‌حساب می‌آید. احکام جامعه توحیدی آرامش و امنیت برای همه افراد این جامعه است و در جامعه جاهلی باید با قیام و حرکت‌های جهادی مناسب جامعه را به سمت توحیدی شدن هدایت کرد. احکامی که در جامعه جاهلی اجرا می‌شود همه برخلاف احکام توحیدی است؛ زیرا آن جامعه یا به‌طور کامل در کفر و جاهلیت فرورفته، مانند جوامع غربی و صلیبی، و یا نه دارای ظاهری اسلامی است ولی در باطن دارای ویژگی‌های جامعه غیر اسلامی است.
در اندیشه متفکران جریانات جهادی، قانون‌گذار بشری حق قانون‌گذاری را ندارند و این یعنی نفی حاکمیت قانون الهی که لازمه آن نفی توحید الهی است.[1] اندیشه‌های جهادی گروه‌های جهادی مانند القاعده نیز بر این اساس شکل‌گرفته است. القاعده که ابتدا داعیه دفاع از زمین‌ها اسلامی را داشت رفته‌رفته دارای تحول شده و به جهاد ابتدایی روی آورد. بن‌لادن، به‌عنوان مهم‌ترین رهبر القاعده، در نامه خود به فهد بن عبدالعزیز تصریح کرده است که « حکم به غیر ما أنزل الله » از مصادیق حکم بر اساس جاهلیت می‌داند.[2] از نظر وی حاکمان جامعه اسلامی معاصر جاهلی هستند و متهم به کفر و ارتداد می‌باشند.[3] او فرقی بین حاکمان کشورهای اسلامی و حاکمان کشورهای غربی و آمریکا نمی‌گذارد و هر دو را به علت مانع از اجراشدن احکام اسلامی به کفر منتسب می‌کند.[4] به همین علت، جهاد نه‌تنها علیه کفار بلکه علیه مرتدان و حاکمان جامعه اسلامی نیز واجب است.[5]
این‌گونه است که بدون در نظر گرفتن عقلانیت در مبارزه، جهان اسلام به آتش جهادی نامعلوم می‌سوزد.

پی‌نوشت:

[1] ابوالاعلی مودودی، اسلام و جاهلیت، ص 7-30، بی‌تا بی‎نا.
[2]. اسامه بن‌لادن، نامه به فهد بن عبدالعزیز، ص 3، بی‌تا بی‎نا.
[3]. اسامه بن‌لادن، الأرشیف الجامع لکلمات و خطابات، نامه اول، ص 92، سایت تخصصی نقد وهابیت، ذیل شبهه «جاهلیت از نگاه گروه های سلفی جهادی چه مفهومی دارد»
[4]. اسامه بن‌لادن، النزاع بین حکام آل سعود والمسلمین والسبیل إلی حله، ص 12، سایت تخصصی نقد وهابیت، ذیل شبهه «جاهلیت از نگاه گروه های سلفی جهادی چه مفهومی دارد»
[5]. همان، ص 87.