نکته اول: قبلاً با استناد به آیه مباهله ثابت شد که علی (علیه السلام) نفس پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.[1]
نکته دوم: علاوه بر این، روایات صحیح السند دیگری درباره این موضوع «علی (علیه السلام) نفس پیامبر اکرم» موجود است. که به علت اختصار دو روایت را بیان می‌کنیم.
«گروهی از طايفه آل سرح پيش رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آمدند، پس آن حضرت فرمود: يا نماز را می‌خوانيد، زكات می‌‌پردازيد، دستورات را گوش می‌دهيد و اطاعت می‌كنيد، يا كسی را به‌سوی شما می‌فرستم كه همانند من است، با جنگاورانتان می‌جنگد، خانواده‌تان را اسیر می‌كند، خدايا! يا خودم می‌روم يا كسی‌كه مثل من است. سپس دست علی (عليه السلام) را بلند كرد.[2] راویان این حدیث، همگی از روات بخاری و مسلم می‌باشند و لذا این روایت در نزد اهل سنت صحیح السند است.
حاكم نيشابوری در كتاب المستدرك روایت دیگری را ذکر می‌کند و در پایان روایت، تصریح به صحت اسناد آن می‌کند: «پس از آن‌كه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مكه را فتح كرد، از آن‌جا به طائف رفت و هشت يا نه شبانه‌روز آن‌جا را محاصره كرد. پس از آن‌كه محاصره به پايان رسيد و طائف را فتح كرد، خطاب به مردم فرمود: من شما را دوست دارم، و شما را به نيكی نسبت به اهل بيتم سفارش می‌كنم، وعده‌گاه ما فردای قيامت، در كنار حوض كوثر است. به خدائی كه جان من در دست اوست، نماز به پای داريد و زكات بپردازيد و گرنه مردی را بر شما بر می‌انگيزانم كه از من است و يا همانند من است تا گردن جنگ‌جويان شما را بزند و زن و فرزند شما را اسير كند. مردم گمان می‌كردند آن مرد ابوبكر يا عمر است. اما رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دست علی (عليه السّلام) را گرفت و گفت: اين است آن مرد. اين روايت سندش صحيح است؛ ولی بخاری و مسلم نقل نكرده‌اند.»[3]
نتیجه: اميرمؤمنان (عليه السلام)، نفس پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و هيچ تفاوتی با آن حضرت ندارد، تمام فضائل، مقامات و مناقبی را كه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دارد، اميرمؤمنان (عليه السلام) نيز دارد، جز نبوت كه استثناء شده است، و اين برترين فضيلت اميرمؤمنان (عليه السلام) به‌شمار می‌رود.

پی‌نوشت:

[1]. نفس پیامبر کیست؟
[2]. «حَدَّثَنَا شَرِيكٌ، عَنْ عَيَّاشٍ الْعَامِرِيِّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَدَّادٍ، قَالَ: قَدِمَ عَلَي رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَفْدُ آلِ سَرْحٍ مِنَ الْيَمَنِ فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «لَتُقِيمُنَّ الصَّلَاةَ وَلَتُؤْتُنَّ الزَّكَاةَ وَلَتَسْمَعُنَّ وَلَتُطِيعُنَّ أَوْ لَأَبْعَثَنَّ إلَيْكُمْ رَجُلًا كَنَفْسِي، يُقَاتِلُ مُقَاتِلَتَكُمْ وَيَسْبِي ذَرَارِيَّكُمْ، اللَّهُمَّ أَنَا أَوْ كَنَفْسِي»، ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ.» إبن أبي شيبة الكوفي، الكتاب المصنف في الأحاديث والآثار، رقم: 32093، تحقيق: كمال يوسف الحوت، ناشر: مكتبة الرشد، الرياض، الطبعة: الأولي، 1409هـ. ج 6 ص 369،
[3]. «أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الزَّاهِدُ الأَصْبَهَانِيُّ، ثنا أَحْمَدُ بْنُ مِهْرَانَ بْنِ خَالِدٍ الأَصْبَهَانِيُّ، ثنا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَي، ثنا طَلْحَةُ بْنُ خَيْرٍ الأَنْصَارِيُّ، عَنْ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ مُصْعَبِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: افْتَتَحَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ مَكَّةَ ثُمَّ انْصَرَفَ إِلَي الطَّائِفِ فَحَاصَرَهُمْ ثَمَانِيَةً أَوْ سَبْعَةً، ثُمَّ أَوْغَلَ غُدْوَةً أَوْ رَوْحَةً، ثُمَّ نَزَلَ ثُمَّ هَجَرَ، ثُمَّ قَالَ:«أَيُّهَا النَّاسُ، إِنِّي لَكُمْ فَرَطٌ، وَإِنِّي أُوصِيكُمْ بِعِتْرَتِي خَيْرًا مَوْعِدُكُمُ الْحَوْضُ، وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، لَتُقِيمُنَّ الصَّلاةَ، وَلَتُؤْتُونَ الزَّكَاةَ، أَوْ لأَبْعَثَنَّ عَلَيْكُمْ رَجُلا مِنِّي، أَوْ كَنَفْسِي فَلَيَضْرِبُنَّ أَعْنَاقَ مُقَاتِلِيهِمْ، وَلَيَسْبِيُنُّ ذَرَارِيَّهُمْ»، قَالَ: فَرَأَي النَّاسُ أَنَّهُ يَعْنِي أَبَا بَكْرٍ أَوْ عُمَرَ، فَأَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ، فَقَالَ: هَذَا. هذاا حَدِيثٌ صَحِيحُ الإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ.» الحاكم النيسابوري،المستدرك علي الصحيحين، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولي، 1411هـ - 1990م.ج 2 ص 131، ح2559. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.