پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چنان‌چه قبلاً گفته شد، معصومین اشخاصی را لعن می‌کردند، ولی هیچ‌گاه فردی را سبّ نکردند.[1] زیرا سبّ یعنی دشنام و اهانت به دیگران و ائمه اطهار (صلوات الله علیهم اجمعین) هیچ‌گاه فردی را دُشنام ندادند، بلکه اگر کسی نیز به آنان دشنام می‌داد، با اخلاق حسنه و رفتار نیکو با او برخورد می‌کردند. قرآن نیز به عنوان کتاب هدایت، در 41 آیه از آیات الهی، ظالمین را لعن کرده است، اما هیچ‌گاه فردی را دشنام نداده است، بلکه کلمه سبّ، یک مرتبه در قرآن آمده است و خداوند در آن یک مورد نیز به پیامبر (صلی الله علیه و آله) توصیه می‌کند: «وَ لا تَسُبُّوا الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ.[انعام/108] به معبود كسانى‌كه غير خدا را مى‏‌خوانند، دشنام ندهيد، مبادا آن‌ها از روى (ظلم و) جهل، خدا را دشنام دهند!».
بنابراین لعن به معنای دعا، برای دوری از رحمت خداوند، یکی از دستورات قرآنی و روایی است که شیعه و سنی به آن معتقدند. در کتاب‌های معتبر اهل سنت، روایاتی مبنی بر لعن موجود است، که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) یا صحابه، ظالمین یا برخی دیگر از صحابه را لعن کرده‌اند.[2] به‌عنوان نمونه به‌روایتی در این زمینه اشاره می‌کنیم. محمد بن ابوبکر در ضمن نامه‌اش به معاویه، او و پدرش را ملعون و نفرین شده خطاب و به او مى‌گوید: «وأنت اللعين ابن اللعين، لم تزل أنت وأبوك تَبْغِيانِ لرسول اللّه صلى الله عليه وسلم الغَوَائل، وتجهدان في إطفاء نور اللّه.[3] تو ملعون و نفرین شده و پسر نفرین شده‌اى، همواره تو و پدرت علیه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) طغیان نموده و در جهت خاموشى نور خدا تلاش مى‌کردید.»
اکنون پس از تبیین لعن در کلام الهی و سنت نبوی و صحابه، این پرسش پیش می‌آید، که چرا برخی از اهل سنت، با این بهانه که چون شیعیان، صحابه را لعن می‌کنند، به شیعه هجمه برده و آنان را مورد بی‌مهری و خشونت قرار می‌دهند!؟ مگر شیعه به غیر از پیروی سنت نبوی و صحابه چیز دیگری گفته است!؟ آیا عمل به سنت نبوی و صحابه جرم است!؟ آیا شما اهل سنت به سنت نبوی و صحابه عمل نمی‌کنید!؟
شیعه به پیروی از قرآن و سنت نبوی، ظالمین و آزار دهندگان به پیامبر(صلی الله علیه و آله) را لعن می‌کند، حال آن ظالم صحابی باشد، یا غیر آن برایش تفاوتی ندارد. قرآن می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا.[احزاب/57] بی‌گمان کسانی‌که خدا و پيامبر او را آزار می‌رسانند، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت کرده و برايشان عذابی خفت‌آور آماده ساخته است.»
شیعیان با توجه به این آیه کریمه و احادیث رسول خدا (صلی الله علیه و آله) که در منابع معتبر اهل سنت نقل شده است، برخی از صحابه را از مصادیق اذیت کنندگان به پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌داند. از همین جهت آنان را لعن می‌کند. هر چند به پیروی از معصومین (علیه السلام) سبّ و دشنام به مقدسات دیگر مذاهب را جایز نمی‌داند.

پی‌نوشت:

[1]. معصومین لعن می کردند ولی سب نمی کردند.
[2]. لعن در احادیث رسول الله.
[3]. أبو الحسن على بن الحسين بن على المسعودي؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، بی تا، بی جا، ج1، ص352.