پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_ آن‌چه که بسیار جای اهمیت دارد ذکر این مسئله است که بدانیم خود ائمه معصومین (علیهم‌السلام) چه ویژگی‌هایی و چه اختصاصات و خصائصی برای خود قائل شده‌اند و چه علاماتی را علامات حتمی یک امام معصوم قلمداد کرده‌اند که جمع آن در یک شخص بمعنای استعداد وی برای حفظ مقام امامت می‌باشد.
کلام  امام صادق (علیه‌السلام) یکی از پرده‌های خصال و خصائص الأئمة را برمی‌دارد: «عن عبد الأعلى ، قال : قلت لأبي عبد الله (عليه‌السلام): ما الحجة على المدعي لهذا الأمر بغير حق؟ «قال: ثلاثة من الحجة لم یجتمعن في رجل إلا کان صاحب هذا الأمر: أن یکون أولى الناس بمن قبله. ویکون عنده سلاح رسول الله (صلى‌الله‌عليه‌وآله). ویکون صاحب الوصية الظاهرة، الذی إذا قدمت المدینة سألت العامة والصبيان: إلى من أوصى فلان؟ فيقولون: إلى فلان» [1] «عبدالعالی می‌گوید: از امام پرسيدم: چه حجتی بر آنی که بدروغ ادعای أمر امامت می‌کند داریم؟ امام صادق (عليه‌السلام) فرمود: سه حجتی که در احد الناسی جمع نمی‌گردد مگر آن‌که صاحب امر امامت باشد:
الف) برترین مردم باشد نسبت به شخص قبل از خود.
ب) نزد وی سلاح نبی اکرم بوده باشد.
ج) وی دارای وصيت آشکار باشد. آن‌گونه‌ای که اگر  وقتی به شهر رفته از پير و خردسال سوال کنی: فلانی به چه کسی وصيت کرد؟ پس بگویند: به فلان شخص.»
با توجه به این سخن کجاست وصیت ظاهری احمد همبوشی از امام زمان بگونه‌ای که حتی بچه‌ای خردسال هم از آن سخن امام زمان (علیه‌السلام)، امامت احمد الکاطع را، استنباط و استنتاج کند؟ چرا در کل موسوعه تبلیغی احمد همبوشی فقط یک روایت از امام زمان (عجل‌الله‌فرجه‌الشریف) در باب وصیت ظاهری وی بر امامت احمد بصری ذکر نگردیده‌اند؟ اگر واقعا احمد همبوشی امامتی و وصایتی دارد به چه دلیل از امام معصوم قبل‌تر خود یعنی جناب صاحب الزمان (علیه‌السلام) وصیت آشکار قطعی الصدور ارائه نمی‌دهد؟ اگر می‌گویند امام زمان هنگام وفاتش این وصیت را اعطا خواهد کرد! می‌گوییم پس به چه حقی قبل از وصیت آشکار تبلیغات را شروع کرده و منکرین وصیت وی را جهنمی و ضد ولایت علی‌بن‌ابی‌طالب (علیهماالسلام) حکم داده‌اند؟ در حدیث وصیت دیدیم که هیچ دلالت خاصی بر احمد همبوشی نبود و جدای از مسائل سندی، هیچ نصی از آن روایت دالّ بر وصایت احمد بن اسماعیل بصری نداشت.
این فقره از حدیث که امام فرمود: «إلى من أوصى فلان؟ فیقولون: إلى فلان» نشان‌گراین است که امام قبلی باید بر امام بعد از خود وصیت کند. حال احمد چطور می‌تواند آن وصیتی که از پیغمبر رسیده است را به نام امام زمان (علیه‌السلام) نشر داده و خود را بزور در آن جای دهد الله اعلم!
اشاره کردیم که هر امامی باید و باید که دارای سلاح نبوی بوده باشد و این مطلب تقریبا می‌شود گفت مستفیض بلکه متواتر و متفق‌علیه است. همان‌طور که در الخصال صدوق و الکافی کلینی و بصائر صفار و غیره روایات متعددی در این باب آمده است. نیز بایستی اشاره کرد که سلاح بتأویل از علم و حکمت نیست بلکه حقیقتا سلاحی جنگی است که ائمه معصومین دارای آن بودند طبق روایت صحیح السندی که در بصائرالدرجات آمده است که بجهت عدم اطاله کلام آن‌را نقل نمی‌کنیم.[2] حال می‌پرسیم از احمد بصری که کجاست آن سلاح نبوی؟ چرا یک عکس یا فیلم از خود در حالی که بسلاح نبوی مجهز گردیده است ضبط و نشر نمی‌کند؟ همه این مواردی که ذکر شد گوشه‌ای از مطالبی است که می‌توان در زمینه امامت شناسی شیعی و علامات الإمام مطرح کرده و عیـار امامت مدعیان را در آن سنجید.

پی‌نوشت:
[1]. الامامة و التبصرة، علی بن بابویه القمی، مدرسة الامام المهدی (عج‌الله‌تعالی‌فرجه)، قم، ص128.
[2]. بصائر الدرجات، محمد الصفار، مکتبة آیت‌الله مرعشی، قم، ص 194.
[3]. برای اطلاع بیشتر: ردیه‌ای قاطع بر احمد بن اسماعیل الکاطع، ص 92.