شكستن حریم احكام دین در زمینه های گوناگون و زیر پا نهادن احكام صریح وقطعی شریعت مانند ترك نماز، رقص و سماع، ترك ازدواج، ریاضت كشیهای سخت عزلت و گوشه نشینی، ایجاد خانقاه، خرقه پوشی، خرد كردن شخصیت خود از مشخصات این فرقه ی منحرف است . در ریاضت كشی های ایشان درباره ابوبكر شبلی از بزرگان صوفیه نقل شده «به اول كه به مجاهده دست بر گرفت سالهای دراز نمك در چشم كشیدی تا در خواب نشود و گویند كه هفت من نمك در چشم كرده بود [1]» و داستان معروف لُص (دزد) حمام (كه غزالی از یكی از شیوخ بنام ابن كزینی نقل می كند كه: من زمانی وارد یكی از مناطق شدم و در آنجا حسن سابقه ای پیدا كردم. برای نجات از این حسن شهرت روزی به گرمابه ای رفتم و لباس گرانبهائی را دزدیده از گرمابه خارج شدم مردم دویدند مرا گرفته جامه های گرانبها از من بركندند پس از این واقعه در میان مردم به دزد حمام مشهور شدم و به این وسیله نفس من راحت شد!!) و غزالی هم این عمل را تأیید كرده كه باعث تعجب دانشمند بزرگ ابن جوزی شده كه می گوید آیا هیچ راهی صحیح برای اصلاحی قلب نبود كه به این گونه امور بپردازند و آیا رواست كه مسلمان بر خود نام دزد نهد. اعتقادى فراوانى در بین آنها وجود دارد. به عنوان مثال گروهى از آنها ذكر مى‏گویند؛ ولى نماز نمى‏خوانند و مى‏گویند انسان مى‏تواند به جایى برسد كه نیازى به شریعت نداشته باشد و گروهى دیگر حضرت على(ع) را خدا مى‏دانند و گروهى هم مى‏گویندحضرت على(ع) خدا نیست؛ ولى مخلوق هم نیست و به جاى روزه ماه رمضان فقط سه روز روزه مى‏ گیرند و... كه همه اینها مخالف صریح آیات قرآن وادله معتبر شرعى است. . درباره بایزد بسطامی كه در میان صوفیه مقام فوق العاده ای دارد بطوری كه او را سلطان العارفین ملقب كرده اند نقل شده روزی مردی پیش او آمد بایزید گفت: كجا می روی؟ گفت به حج خانه خدا گفت چه داری گفت دویست درهم. گفت: آن را بمن بده كه صاحب عیالم و هفت بار دور یمن بگرد و باز گرد كه حج تو همین است! و بالاتر از این شیخ عطار نقل می كند كه بایزید را گفتند: روز قیامت كه می شود مردم در زیر لوای محمد(ص)، جمع می شوند، گفت: به خدا قسم كه لوا و پرچم من از لوای محمد(ص) بزرگتر است [2]. و جمله ی، سبحانی سبحانی ما اعظم شأنی كه فقط در حق خداوند متعال سزاوار است گفته شود، همیشه ورد زبان او بوده به این معنا كه چه مقامم بالا است و صدها نمونه از این قبیل كفریات از این شخص كه به عقیده خود صوفی ها بعنوان بزرگترین صوفی مطرح شده داریم. صوفیه قائل به شریعت و طریقت و حقیقت در طول هم است به گونه ای كه اگر فردی به حقیقت رسید دیگر نیاز به شریعت را در خود احساس نمی كند. در صورتی كه بنای اهلبیت (ع ) بر این بوده است كه تأكید می كردند بر ظاهر شریعت محمدی (ص )؛ و خود ظاهر اگر درست باشد به دوستی باطن كمك خواهد كرد - الظاهر عنوان الباطن - و اضافه بر اینها ائمه (ع ) از این تیپ افراد ناراضی بودند.
................................................................................................................................................................................................................................................
1- (تذكره الاولیاء، شیخ فرید الدین عطار، جلد 2، ص 164)
2- (تذكره الاولیاء، ج 2، ص 112)